Durğunluq dövrünün manevrləri...

Nilgün Cerrahoğlunun “Cumhuriyet”dəki yazısıyla beyninizi çox məşğul etməyin(“Erdoğan`ın G-7 oteli”, 16 iyun), Türkiyə dövlət başçısının İtaliyadakı G-7 zirvə iclasına dəvət edilməsi mühüm hadisədir və Ankaranın 1952-ci ildən bəri olduğu kimi, Qərb ittifaqıyla birgə yoluna davam edəcəyinə dair önəmli  faktlardan biri idi(son illərdə Ankara-Moskva münasibətlərini örnək göstərərək bunun əksini iddia edənləri onsuz da heç vaxt ciddi qəbul etməmişdim).

İyunun 12-də Azərbaycan və İran ordularının eyni vaxtda Naxçıvanla sərhəddə taktiki təlimlər keçirəcəyi barədə xəbərlər xeyli suallar yaratdı.  O səbəbdən ki, hamının bildiyi kimi, son illər iki dövlət arasında münasibətlər gərginləşmişdi.

İyunun 10-da Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev türkiyəli həmkarı Rəcəp Tayyib Ərdoğanın dəvəti ilə Ankaraya qəfil səfər edib. Hər iki lider tez-tez əlaqə saxlasa da, Əliyev bu yaxınlarda - fevralda və ötən ilin iyununda Türkiyədə səfərdə olduğuna görə sonuncu bir günlük işgüzar səfərin səbəbləri sir pərdəsinə bürünüb. Azərbaycan mətbuatı səfərin proqramı haqqında heç bir məlumata malik deyildi, yalnız müzakirələrin strateji əhəmiyyəti qeyd edilib.

Heç bir açıqlama verilməsəydi belə, 11 iyunda AKP lideri və dövlət başçısı Ərdoğanın ana müxalifət partiyasının baş qərargahına gedərək partiyanın sədri Özgür Özəl ilə 1,5 saatlıq görüşündə müxalifətin öz istəklərini diqtə edəcəyi məlum idi.