Film nümayişləri 16 günlük aktivlik kampaniyası çərçivəsində qadınların təcrübələrinə diqqət çəkir

Hər il keçirilən Qadınlara Qarşı Zorakılığa Son Qoymaq Üçün 16 Günlük Aktivlik Kampaniyası (25 noyabr - 10 dekabr) qadınlara qarşı zorakılıqla mübarizəyə diqqət çəkmək üçün mühüm platforma rolunu oynayır. Bu il Azərbaycanda müxtəlif tədbirlər, o cümlədən Gender Hub Azərbaycan platforması tərəfindən təşkil olunan film nümayişləri vasitəsilə maarifləndirmə və tədbir görmə çağırışları vurğulanıb.

Kampaniya çərçivəsində Lalə Əliyevanın "Onlar Pıçıldayır, Bəzən də Qışqırırlar" və Leylaxanım Qənbərlinin "Babamın Evi" adlı iki təsirli sənədli filmi nümayiş etdirildi. Nümayişdən sonra Leylaxanım Qənbərli ilə keçirilən müzakirə tamaşaçılara onun işinin emosional təbəqələrini daha yaxından tanımaq imkanı verdi.

Kəndli qadınlarının səslərini dinləmək

Lalə Əliyevanın "Onlar Pıçıldayır, Bəzən də Qışqırırlar" adlı qısametrajlı sənədli filmi Pir Vir gölü ətrafında yaşayan qadınların həyat hekayələrinə toxunur. Filmdə qadınların çətinlikləri, gerçəkləşməyən arzuları və gündəlik həyatları canlandırılıb.

“Pir Vir gölü yaxınlığındakı kəndə ilk dəfə gedəndə Azərbaycanda məişət zorakılığı haqqında bir film çəkmək niyyətim yox idi,” deyə Əliyeva bildirib. “Çəkilişlər təbiətin gözəlliyindən təsirlənərək intuitiv şəkildə baş verirdi. Zamanla qadınların hekayələrini eşitməyə başladım—tədricən ürəklərini mənə açdılar. Göl təbiətin bir hissəsi kimi keçmişlə gələcəyin birləşdiyi güclü metafora çevrildi. Beləliklə, insan və qeyri-insan arasında qarşılıqlı əlaqəni sənədləşdirmək qərarına gəldim.”

Filmdəki güclü vizual təsvirlər və səmimi müsahibələr qadınların möhkəmliyini və səssiz gücünü ön plana çıxarır, onların pıçıltılarını ümid və mübarizə əks-sədasına çevirir.

Ailə və xatirələr barədə şəxsi refleksiyalar

Leylaxanım Qənbərlinin "Babamın Evi" adlı sənədli filmi, XV Bakı Beynəlxalq Film Festivalında "Ən Yaxşı Sənədli Film" mükafatını qazanmış, ailə, köklər və xatirələr haqqında şəxsi və emosional bir hekayə təqdim edir. Film rejissorun babasının evinə səyahətini, nənəsi ilə babası haqqında söhbətlərini və öz uşaqlıq xatirələrini tamaşaçıya çatdırır.

“Bu səyahət zamanı babamı yalnız öz baxış bucağımdan deyil, həm də nənəmin gözlərindən görmək istəyirdim,” deyə Qənbərli müzakirə zamanı qeyd edib. “Mənim üçün babam qəhrəman, demək olar ki, mükəmməl bir insan idi, lakin nənəmin baxışı onun insani tərəflərini və qüsurlarını ortaya çıxardı.”

Film nostalji və dürüstlük arasında tarazlıq quraraq ailə dinamikalarının çoxölçülü portretini yaradır. Eyni zamanda, nənənin bir qadın kimi həyatı necə qəbul etdiyini və qarşılaşdığı çətinlikləri vurğulayır.

Ekran arxasında müzakirə

Nümayişdən sonra Qənbərli ilə tamaşaçılar arasında səmimi bir dialoq baş tutdu. Müzakirədə əsas diqqət filmlərin emosional təsirinə, xüsusən də nənənin kişi üstünlük təşkil edən bir ailədə qadın olaraq hadisələrə yanaşmasına yönəldi.

Tamaşaçılar rejissorları şəxsi hekayələri geniş sosial mövzularla birləşdirmək bacarığına görə təriflədilər. Çoxları filmlərin Azərbaycan qadınlarının həyat təcrübələrinə işıq tutduğu üçün minnətdarlığını ifadə edərək, dözümlülük, xatirələr və gender problemləri haqqında əhəmiyyətli müzakirələrin yaranmasına səbəb olduğunu vurğuladı.

Qadın səslərinin gücləndirilməsi

Bu film nümayişləri sənətin sosial problemləri işıqlandırmaq və empatiyanı artırmaq gücünü nümayiş etdirdi. 16 Günlük Aktivlik Kampaniyasının bir hissəsi kimi, bu filmlər hekayələrin cəmiyyətdəki normalara meydan oxumaq və tez-tez eşidilməyənlərə səs vermək qabiliyyətini vurğuladı.

Tamaşaçılar tədbirdən ayrılarkən bu cür hekayələrin sosial dəyişikliklərin yaranmasındakı transformativ potensialı barədə düşüncələrini bölüşdülər. Belə filmlər vasitəsilə qadınların yaşantılarının pıçıltısı güclü bir hərəkət çağırışına çevrilir.