Analoqu olmayan etiraz forması

Bu fün Azərbaycanda səsinin eşdilməsi üçün ya özünü yandırmalısan, ya pəncərədən atmalısan, ya da ən azı körpünün üstünə çıxaraq özünü buradan atacağın niyyətini bildirməlisən.

Ölkənin yeni tarixi göstərir ki, provleminin həlli üçün məhz bu metodlar təsiedicidir.

“Demokratik” ölkədə vətəndaşlar dövlət orqanlarına, dövlət başçısına və ya məhkəməyə müraciəti vaxztı hədər yerə itirmək olduğunu dərk edirlər. Özünü mütləq qurban verməlisən və o zaman hakimiyyət təropəniş edir, ona görə yox ki, insanı can yandıran səsini eşidir, ona görə ki, bu yanğı başalqaırın küçəyə çıxararaq  etirazlara səbəb ola bilər. Hakimiyyət ən çox bundan qorxur.

O zaman intihardan başqa yolu olmayan insanı hakimiyyət nə üçün vətəndaşını bu həddə gətirir?

Bir Qərb müşahidəçisi bildirdi ki, müəyyən mərhələdə avtoritar rejimlər xarici aləmə adekvat reaksiya vermək hissini itirir. Onlar özlərini və ətrafı o qədər zombiləşdirirlər ki, artıq hakimiyyəti tənqid edənlərə

“düşmənlərin işi” olduğuna , bir sözlə bütün yaxşı olmayanların kənardan gətirildiyinə özlərini inandırırlar.

Belə ölkələr və rejimlərdə korrupsiyaya qarşı mübarizə daha yükəsk korrupsiya səviyyəsinə səbəb olur. “İqtisadiyyatda qələbə və uğurlar” həyat səviyyəsinin enməsinə, yoxullarla varlılar arasında fərqin daha da artmasına səbəb olur.

Vətəndaş cəmiyyətinə təzyiqlər güc qurumları üzərində nəzarətin itməsinə gətirir və oliqarx övladları “Bently”ni “Mazetta”ya dəyişir, polisə atəş açırlar, qalan oliqarx uşaqları isə “səngərdə” otururlar.

Ona görə də insanlar ifrat addım atmağa məcbur olurlar, başqa heç nəyə inamları qalmır. Bu isə elaə analoqu olmayan etiraz formasıdır.