Axmaqlığın kvadratı

Lap tutaq ki, Rauf Mirqədirov ermənilərə casusluq edib, bu versiyanı qəbul edək. Bəs onun qazandığı pullar hanı? MTN və Prokurorluğun iddiasına görə onun ermənilərdən aldığı bu vəsaiti o, hara yatırıb ?

Türkiyədən deportasiya və həbs edildikdən sonra, onun Ankarada kirayə tutduğu mənzildə iki dəfə axtarış aparılıb. Bakıdan gələn müstəntiqlərin qəniməti “ciddi idi” – uşağın kiçik planşeti və Raufun və həyat yoldaşının toy şəkilləri.

İşə türk müstəntiq baxarkən (Bakılı həmkarlarının xahişi ilə) o, müsadirə edilmiş “əşyavi dəlillər” siyahısından heyrətə düşüb. Bakılı həmkarları onu inandırırdılar ki, Rauf çox zəngindir, uşaqları bahalı özəl məktəblərdə oxuyur, özü isə biznes-klassla səyahət edir.

Lakin elə alınıb ki, Raufundeportasiyasından sonra ailəsi yaşamaq üçün vəsaitsiz qalıb. Beynəlxalq təşkilatlardan olan həmkarlarının dəstəyi olmasa, ailəsi bir parça çörəksiz qalardı.

Yaxşı, tutaq ki, Rauf ermənilərdən aldığı pulu çox uzaqda gizlədib, tutaq ki, ailəsinin də bundan xəbəri yoxdur. Bəs onda niyə casusluq edirdi, ideya üçün? Görünür, MTN əməkdaşlığın məhz maddi əsası olduğuna inanır, onda onlar bunu sübut etməlidir.

İki güc idarəsinin birgə məlumtında bir çox məsələlər var ki, artıq Raufun vəkilləri ona cavab veriblər, amma paqonlu yoldaşlara bir neçə sual da var.

Belə ki, onlar rezidentin casusla görüşünün dəlili kimi Rauf Mirqədirovun David Şahnazaryanla “qapalı” görüşü haqqında danışırlar. Amma mənə elə gəlir ki, çekistlər yaxşı bilməlidər ki, Şahnazaryan  Qarabag konfliktini mərhələli tənzinləmə variantının (Qarabağətrafı rayonların azad edilməsi ilə) tərəfdarıdir, Azərbaycan və Türkiyə ilə yaxınlaşmanın və əməkdaşlığın, Rusiya deyil, Qərblə yaxınlaşmanı istəyir.

Fəal müxalifətçi olan Şahnazaryan son illər ərzində yuxarıda deyilənləri dəfələrcə açıq şəkildə təsdiq edib və Azərbaycan nümayəndələri ilə görüşlərdə öz fikrini gizləməyib.

Yaxşı, tutaq ki, Şahnazaryan əsl məqsədlərini məharətlə gizlədən hiyləgər ikitərəfli kəşfiyyatçıdır. Rauf Mirqədirov ona nə məlumat verə bilərdi?

MTN Zığ şossesindən Amerika Fantomların enişi və uçuşu üçün istifadə edildiyi haqqında məlumatı strateji kəşfiyyat məlumatı hesab edirsə, əks-kəşfiyyatımıza yazıqlarolsun. Xüsusi xidmətləri demirəm, normal insan belə cəfəngiyyata inanmaz.

Raufda hərbi obyektlərin və strateji infrastrukturların sxemləri və fotoşəkilləri hardan ola bilər? O, Türkiyədən gizli gəlib bütün ölkəni gəzib, gizlincə şəkil çəkib qayıdırdı və Ermənistana göndərirdi? Yaxşı, buna da inanaq. Bəs əks-kəşfiyyat uzun illərdir hara baxır, illərdir ziyanverici fəaliyyətə necə göz yuma biliblər, niyə tutmayıblar?

Yeri gəlmişkən, istənilən ölkənin bu və ya digər potensialı ilə maraqlananlar Vikipediyada araşdırmaq kifayət edər, orada istənilən suala, o cümlədən Ermənistanın və Azərbaycanin hərbi potensialı haqqında suala cavab tapmaq olar.

Belə ki, bir müddət əvvəl erməni çekistləri öz ölkələrində bir neçə gənci həbs edərək, Azərbaycanın xeyrinə casusluqda ittiham ediblər. Sonradan məlum olub ki, bu “casuslar” Google-dan materialları çap edərək, Ermənistan ordusu haqqında kəşfiyyat məlumatı kimi öz “rezidentlərinə” satıblar.

MTN və Prokurorluğun məlumatında həmçinin Mirqədirovun Laura Baqdasaryan və David Şahnazaryanla yazışması haqqında danışılır. Söhbət 2008-ci ildən gedirsə, jurnalistin yazışması 5 ildən çox nəzarət altında olub! Cənablar, siz neçə ildir casus şəbəkəsinin işini sakitcə müşahidə edərək yatmısınız?

Azərbaycan məsəlini dəyişərək demək istəyirəm ki, xoruzun quyruğu aydın görünür. Əsas hədəf Rauf yox Leyla Yunusdur. Onu boğmaq istəyirlər, və o qədər çox istəyirlər ki, məhşur jurnalisti  bundan ötrü qurban verməyə hazırdılar.

Bu vəziyyətdə İkinci Dünya Müharibəsi ərəfəsində Almaniyanın xarici kəşfiyyat şefi Valter Şelenberqin həyata keçirdiyi mükəmməl əməliyyatlardan biri yada düşür. O, Çexiyadakı vəUkrayna milliyyətçiləri arasındakı agentləri vasitəsilə, NKVD-dəyə Sovet Ordusu generallarının almanlarla əlaqələri haqqında məlumat sızdırır. Özüdə bu “kəşviyyat” məlumatlarısovetlərə o vaxta görə böyük pula – 100 min dollara satılıb. Bu  məlumati alan Stalin,  böyük və orta zabitlərin böyük hissəsini represiyaya məruz qoydu. Güllələnən “satqınlar” arasında marşallar Tuxaçevski, Blüher, Uboreviç və bir çox başqaları var idi. Müharibə ərəfəsində Stalin öz əlləri ilə Qırmızı Ordunun rəhbərliyini zəiflətdi, almanlar isə az qala Moskvanı ələ keçirəcəkdi. Xüsusi xidmətlər tarixində bu hadisə düşmənin şübhəçiliyindən və axmaqlığından istifadə edərək, ona zərbə endirmək məqsədilə yanlış məlumat verməyin klassik nümunəsi kimi göstərilir.

Hansısa Samvelin verdiyi disklər dövlətə xəyanətdə ittiham üçün kifayət qədər əsas ola bilər?

Niyə xüsusi xidmətlər birdən-birə hansısa erməniyə kor-koranə inanmağı qərara alıblar, axı bizi hər gün inandırırlar ki, müharibə başa çatmasa, ermənilər azad etməsə, qisas almasaq və s. onlarla heç bir münasibət olmayacaq. İndi isə anonim bir erməni və belə etimad...

Belə kor-koranə etibar göstərsək, sabah Samvel Azərbaycanın hökumət üzvləri ilə xarici restoranlarda çəkilmiş bir neçə disk verəcək. Artıq inanmamaq ayıb olacaq.