Əzizim Arif!

Bilmirəm, məktubumu alacaqsan, ya yox. Ancaq ümid edirəm ki, nə zamansa onu oxuyacaqsan.

Bilirsən ki, repressiya geniş vüsət alıb: sevimli İntiqamı, Rəsulu, Seymuru tutublar. Cəmiyyəti hansı qorxu hissinin bürüdüyünü təsəvvür etmək çətin deyil. Belə ehtimal vardı ki, repressiyaların genişlənməsi Rusiyanın Ukraynaya qarşı açıq təcavüzü fonunda baş verir. Lakin qışdakı vəziyyətin təhlili göstərir ki, repressiya planı hələ o zaman hazırlanmışdı.

21-ci əsrin əvvəlində Azərbaycan ötən əsrin 30-cu illərinin durumuna düşüb. Stalinin vaxtında olduğu kimi ailəlikcə həbslər başlayıb. Tiran özünü elə aparır ki, sanki nə AŞ, nə Aİ, nə də digər beynəlxalq təşkilatlar var.

“Siyasət çirkin işdir” tezisi İlham Əliyevin  dünya üzrə həmkarları və tərəfdaşları arasında qarşılıqlı münasibətlərini aydın şəkildə təsdiqləyir.

Əzizim Arif. Sən “mən özümü, öz gücümü, ölkədəki vəziyyətə təsirimi lazımınca qiymətləndirmirəm” söyləməkdə haqlı idin. İndi, həbsdəykən öz gücümü aydın hiss edirəm, onların məni sındırmaq üçün nə qədər səy göstərdiklərini görürəm, məni səhhətimi qorumaq imkanlarından məhrum edirlər.

Arif, bizim ümumi dostumuz Mark Avreli yazıb: “ Həyatımız bizim onun haqqında düşündüklərimizdir”. Bilirəm ki, sən də, mən də eyni düşünürük”. Bilirəm   ki, səninlə hər zaman çiyin-çiyinəyəm. Bu vəhşilər, yırtıcılar bizi ayırmağa çalışsalar da biz hər zaman birlikdəyik.

Sənin Leylan