Ölkədə infrastrukturun inkişafı, vətəndaşların iş tapmaq problemi, seçki ilindəki ictimai-siyasi durum bugünkü (03 fevral, 2018-ci il) medianın aparıcı mövzularındandır...
İnkişafa əsas verən- infrastruktur
"Azərbaycan" qəzeti "Dövlət proqramlarının uğurla icrası Azərbaycanı regionun iqtisadi güc mərkəzinə çevirib" sərlövhəli məqalədə bu proqramların əhəmiyyətini dəyələndirir.
Müəllif inkişafdan danışarkən regionların sosial-iqtisadi inkişafına dair Dövlət proqramlarını əsas istiqamət sayır: "Ötən 14 ildə bu proqramlar həm uğurla icra edildi, həm də qarşıya qoyulan bütün hədəflərə artıqlaması ilə çatmaqla yekunlaşdı. Dövlətimizin nail olduğu iqtisadi uğurlarda bu proqramların əvəzsiz rolu oldu. Zaman göstərdi ki, prezident İlham Əliyev bu proqramları təsdiq etməklə çox böyük uzaqgörənlik etmişdir".
Müəllif hesab edir ki, regionların sosial-iqtisadi inkişafına dair Dövlət proqramlarının qəbul edilməsi ölkənin sosial-iqtisadi inkişafında yeni mərhələnin başlanğıcı olub.
Yazı müəllifi bu proqramların icrasının nəticələrinə bağlı prezident İlham Əliyevdən sitat gətirir: "Birinci proqramın qəbul edilməsi tarixi hadisə idi. Həyat bunu əyani şəkildə göstərir. 2004-cü ilin əvvəllərində qəbul edilmiş proqram demək olar ki, Azərbaycan regionlarında dönüş yaratdı. Azərbaycan regionlarının sürətli inkişafı məhz birinci proqramın icrası ilə bağlı idi. Mən 2003-cü ildə prezident seçkiləri ərəfəsində bəyan etmişdim ki, əgər Azərbaycan xalqı mənə etimad göstərərsə, ilk növbədə, Azərbaycan regionlarının problemləri ilə məşğul olacağam".
Müəllif deyir ki, son 14 ildə ölkə böyük uğurlara imza atmışdır, qarşıya qoyulmuş vəzifələrin icrası nəticəsində iqtisadiyyatın xüsusən, qeyri-neft sektorunun inkişafı təmin edilib.
Müəllif deyir ki, dinamik inkişafı şərtləndirən vacib amillərdən biri bütün sahələr üzrə müasir infrastrukturun olmasıdır və bu infrastruktur olmadan inkişafdan danışmaq mümkün deyil.
Yazıda vurğulanır ki, regionların sosial-iqtisadi inkişafına dair Dövlət proqramları təsdiq olunarkən prioritet vəzifələrdən biri də infrastrukturun yaradılması idi.
Müəllif bu sistemə 30 elektrik stansiyasının, Bakı-Tbilisi-Ceyhan neft, Bakı-Tbilisi-Ərzurum qaz kəmərlərinin, Bakı-Tbilisi-Qars dəmir yolu, Oğuz-Qəbələ-Bakı su kəmərinin, müxtəlif su anbarlarının, avtomobil yollarının, körpülərin, hava limanlarının tikilməsini, Şimal-Cənub, Qərb-Şərq nəqliyyat dəhlizləri ilə bağlı Azərbaycan hissəsində işlərin yekunlaşmasını və s. aid edir.
Ölkə insanının iş tapmaq dərdi
"Exo" qəzetində isə diqqəti "Azərbaycanda işi harada axtarmaq lazımdır?" sərlövhəli məqalə cəlb edir.
Müəllif ölkədə iş tapmağın problem olmasını ekspertlərlə müzakirə edir.
Yazı müəllifi ölkədə yaxşı əməkhaqqı ilə iş tapmağın heç də asan məsələ olmadığını deyir və hakimiyyətin işsizliyə qarşı apardığı mübarizənin nə dərəcədə uğurlu olması barədə mühakimə yürütməyin ən azı, indiki halda çətin olduğunu bildirir.
Müəllifə görə, bütün bu deyilənlərin fonunda ölkədə layiqli əməkhaqqı ilə problemsiz iş tapmağın mümkün olub-olmaması dilemması yaranır.
"Hökumət daim yeni iş yerləri yaratmasından danışır, cari ildə əsasən iş yerlərinin kənd təsərrüfatı sahələrində açılması gözlənilir. Sahibkarlara Kömək Fondu fermerlərə kifayət qədər kreditlər ayırır. Amma işsizlik probleminin həlli müəyyən zaman tələb edir, odur ki, bu problemin qısa müddətə həllini tapacağını gözləmək əbəsdir". Ölkədə iş tapmaqla bağlı vəziyyətin nə yerdə olması barədə bu şərhi isə qəzetə ekspert Nəriman Ağayev verir.
N.Ağayev hesab edir ki, bu il kənd təsərrüfatı ilə yanaşı tikinti sektoru da inkişaf edəcək, meyvə emalı sənayesini də inkişaf etdirmək lazımdır, turizm sektoru da güclənməlidir, bunlarsa yeni iş yerləri deməkdir.
Ekspert deyir ki, burada problem orta məmur təbəqəsinin ləngliyində, bir çox məsələlərin lazım olduğu tezliklə həll olunmamasındadır, ölkədə ildə 160-180 min iş yeri yaratmaq olar.
"Xidmət-iş" Həmkarlar Federasiyasının vitse-prezidenti Cəmaləddin İsmayılov da hesab edir ki, bu gün iş tapmaq baxımından kənd təsərrüfatı və turizm sektoru, hotelçilik biznesi sahəsi daha inandırıcı görünür.
C.İsmayılov turizmin regionları da əhatə etdiyini deyərək gənclərin iş əldə etmələri üçün regionlara getməli olacaqlarının anonsunu verir və bu sahədə yaxşı imkanların olduğunu vurğulayır.
Vitse-prezident çox zaman insanların iş tapa bilməmələri səbəblərinə də aydınlıq gətirir və bunu gənclərin heç də tələb olmayan sənətləri seçmələrində gördüyünü bildirir.
C.İsmayılov deyir ki, burada problem gənclərin sahib olduqları ixtisasa yiyələnmə səviyyələrilə işəgötürənin tələb qoyduğu ixtisas səviyyəsi arasındakı fərqdədir, belə ki, işəgötürən işini bilən mütəxəssis axtarır, indi isə gənclərin çoxu normal ixtisaslara malik deyillər.
C.İsmayılov haqqında danışılan fərqi ardan qaldıra bilmək üçün Qazaxıstan təcrübəsi olan müstəqil attestasiya komissiyası yaradılmasını çıxış yolu sayır.
Ən az siyasi azadlıqlara malik seçki ili
"Azadlıqinfo.az" saytında isə "Heç bir seçki ilində siyasi azadlıqlar bu qədər məhdud olmayıb" sərlövhəli məqalə oxumaq olar.
Müəllif qarşıda gözlənilən prezident seçkiləri fonunda ölkədəki ictimai-siyasi durumu dəyərləndirir.
Yazı müəllifi prezident İlham Əliyevin adının növbəti dəfə prezidentliyə namizəd kimi səsləndirilməsinin sürpriz olmadığını deyir və çoxları üçün bu adın çəkilməsini sıradan bir açıqlama kimi dəyərləndirir.
Müəllif seçki ilində ölkədə ictimai-siyasi durumun çox çətin olduğunu bildirir: "Mövcud siyasi şərait aşağı-yuxarı 2008-ci ili xatırladır. O dönəmdə iqtidara alternativsiz seçki mühiti xeyli sərf edirdi, indi də durum belədir. Siyasi azadlıqlara gəldikdə indiki qədər ağır şərait heç bir seçkidə olmayıb".
Məqalədə durumun ağırlığı onunla izah edilir ki, ölkədə bloklanmış 5 veb sayt var, siyasi məhbusların sayı da prezident seçkilərinin heç birində bu qədər çox olmayıb, siyasi azadlıqlarla bağlı vəziyyət ildən-ilə daha da ağırlaşıb.
Müəllif deyir ki, iqtidar seçkiyə beynəlxalq marağın yaranmasında maraqlı deyil və bu baxımdan ATƏT-in Demokratik Təsisatlar və İnsan Hüquqları Bürosuna seçki müşahidə missiyası göndərmək üçün dəvət veriləcəyinə skeptik yanaşır.
Yazı müəllifinə görə, "Landromat" olaylarından sonra həm Avropa Şurası, həm də Avropa İttifaqı Azərbaycana münasibətdə ehtiyatlı davranır, odur ki, seçkilərlə bağlı bu qurumlardan hansısa tərif gözlənilmir.
Müəllifə görə, belə bir şəraitdə demokratik dəyişikliklər ümidində olan insanları seçkidə iştirak edib-etməmək sualı düşündürür.
Azərbaycanda seçkinin taleyini etinasızlığı, inamsızlığı, həvəssizliyi ilə seçkiyə qatılmayan seçicilərin də "həll" etdiyini deyən müəllif vətəndaş fəallığının olduqca aşağı olduğu bir dönəmdə seçiciləri prosesə qoşmaq üçün qalan birillik zamanı yetərli saymır.
Digər tərəfdən, müəllif müxalif düşərgədə durumun heç də yaxşı olmadığını vurğulayır: "Müxalif qrupların xeyli zəiflədiyini nəzərə alsaq, bu seçkidə təkbaşına seçkiyə qatılaraq iqtidara qarşı ümummilli kampaniya aparacaq imkan və resursa malik heç bir siyasi təşkilat yoxdur. Yalnız ortada olan müxalif qrupların ortaq seçki bloku vasitəsilə ölkədə ciddi siyasi yarış mənzərəsini yaratmaq olardı".
Müşahidəçilərə gəldikdə isə müəllif deyir ki, yuxarıdakı faktorlar ölkədə milli səviyyədə müstəqil seçki müşahidəçiliyini, az sayda fəal vətəndaşın sayəsində seçki prosesinə ciddi ictimai nəzarəti yaratmağı mümkünsüz edir.
Rəy yaz