İçərişəhərdən olan amerikalı

Bir neçə ay öncə ABŞ-ın konsert zallarından birində - Karneqi Hall-da Azərbaycan mahnısı "Getmə, gəl" səslənib. Səid Rüstəmovun bu mahnısını gənc amerikalı Elizabet Konnors ifa edib.

Bundan öncə gənc ifaçı Amerikanın nüfuzlu American Protégé müsabiqəsində bu mahnının ifasına görə ilk mükafatını alıbı.

Gənc qızı hazırlaşdıran və öyrədən şəxslə tanış olduq. Bu, həmyerlimiz Fəridə Nelsondur. O, Turan-a öz tarixçisini danışmağa həvəslə razılaşdı.

Sual: Zəhmət olmasa, özünüz haqda danışın, harada təhsil almısınız, nə vaxt və niyə ABŞ-ya köçmüsünüz?

Cavab: Mən Bakıda anadan olmuşam və böyümüşəm. Bu şəhər əbədi olaraq mənim qəlbimdə qalacaq. Burada "mən yaşamağı və sevməyi öyrənmişəm", hər şeyin ilki burada olub. Valideynlərim mənə gözəlliyi sevməyi və ətrafda olan gözəllikləri görməyi öyrədiblər. İlk dəfə 5 yaşımda Opera və Balet Teatrında "Aida" operasını dinləmişəm. Valideynlərim musiqiçi deyil, ancaq bizim evdə hər zaman musiqi səslənib.

Musiqi ilə məşğul olmağa başlayanda hələ məktəbə getmirdım. Alət arxasında əyləşib çalmaq xoşuma gəlmirdi. Anamın təkidli səyləri sayəsində F.Dzerjinski adına (indiki Şəhriyar adına) 11 illik musiqi məktəbini bitirdim.

Müəlliməm Leyla Tağıyevaya çox minnətdaram. O, mənim təhsilimə, musiqiçi kimi yetişməyimə çox əmək sərf edib.

2006-cı ildə Ü.Hacıbəyov adına Musiqi Akademiyasını fortepiano ixtisası üzrə bitirdim, 2011-ci ildə magistr dərəcəsini aldım.

Musiqi Akademiyasının rektoru Fərhad Bədəlbəyliyə, prorektor və mənim pedaqoqum Yeganə Axundovaya çox minnətdaram.

Son 18 ildə müəllimə, konsert ifaçısı, studiya musiqiçisi, solist, bəstəkar və aranjemançı kimi musiqi təcrübəsi topladım.

2002-ci ildə ABŞ-da mübadilə üzrə tələbə olarkən Minnesota ştatında Sent Pol şəhərində Şubert Klubunda fortepiano müsabiqəsində 2-ci yeri tutdum.

Həmçinin iki dəfə, 2008-ci ildə "Unformal" rok qrupunun tərkibində "Eurovision" müsabiqəsinin seçmə turunda milli finalda, 2010-cu ildə Milk and Kisses pop qrupunun tərkibində çıxış etdim.

2010-cu ildə bu qrupun tərkibində Yurmala şəhərində (Latviya) "Yeni Dalğa" müsabiqəsinin finalında iştirak etdim.

Qrin-kard lotereyasını qazandıqdan sonra həyat yoldaşım və oğlumla ABŞ-a köçdüm.

Sual: Hazırda siz uşaqlara dərs deyirsiniz. Bu, sizin seçiminiz idi, yoxsa vəziyyət belə gətirdi?

Cavab: Mən pedaqoji fəaliyyətə Konservatoriyada tələbə olarkən başlamışdım. Əvvəllər bu, qazanc üçün bir imkan idi. Ancaq sonradan bu işin dərinliyinə vardıqca ilk növbədə bunu araşdırmalar üçün etməyə başladım. Öz uşaqlığımı, musiqi ilə məşğul olmaq istəmədiyimi xatırlarkən özümə sual verirdim: "Niyə uşaqlar musiqi məktəbinə getmək istəmirlər? Uşaqları musiqi ilə məşğul olmaqdan nə çəkindirir? Uşaqların dərs prosesini sevməsi üçün nəyi dəyişmək lazımdır?

Bu suallara cavab axtarışındaykən düşündüm ki, uşaqlara musiqi nəzəriyyəsi oyunların vasitəsilə çatdırılsın.

Bu mövzu indiyədək mənim üçün aktualdır və mən daim tədris metodikasını yeniləyirəm, pedaqogikanın məqsəd və vəzifələrini yox, uşağın fərdi tədris tələbatını nəzərə almaqla uşağın təhslini təşkil etməyə çalışıram.

Mənim təhsil prosesim uşağın yerinə yetirdiyi məşğələdən aldığı sevincə və xoşbəxtliyə əsaslanıb ki, bu da onun öz qabiliyyətinə inamını artırır.

Musiqini ona görə tədris edirəm ki, bu, uşaqları ruhlandrır və xoşbəxt edir. Mənim iki övladım var. Musiqi ilə məşğul olmaq onlara öz hisslərini cilalamağa,

ardıcıllığı öyrənməyə, musiqi əsərini anlamağa kömək edir.

Mən bunu öz oğlumun timsalında görürəm. Onun 5 yaşı var. Onun şüurunun bu dərəcədə işləməsinə təsir göstərəcək başqa bir şey bilmirəm.

Elmi cəhətdən sübut edilmiş faktdır ki, musiqi ilə məşğul olmaq neyron əlaqələrini yaxşılaşdırır, digər sahələrdə də yaxşı nəticələrin əldə olunmasına yardım edir.

Özünüz diqqət edin, musiqi əsərini ifa etmək üçün insan eyni vaxtda musiqi mətnini oxumalıdır, əzələlərə impuls göndərərək onu kodlaşdırmalıdır, ritm və tempə əməl etməlidir, əsərin stilistikasını saxlamalıdır və bu zaman nəfər almağı unutmamalıdır.

Sual: Müsabiqələrin birində sizin şagirdiniz Azərbaycan mahnısını ifa edib və mükafat alıb. Niyə məhz bu əsəri seçdiniz?

Cavab: Mənim vətənim Azərbaycandır. Mən Bakıda böyümüşəm, mənim atam və onun bütün qohumları içərişəhərlidir. Bizim ata evimiz Böyük Qala küçəsində Tut ağacının yanındadır. Yayda günortalar orada muğam səslənərdi, qonşu bina görkəmli tarçalan Mənsurun ev-nuzeyidir. Bir az aşağıda, dənizə tərəf Vaqif Mustafazadə yaşayırdı.

Musiqi mənim qanımdadır. İstəyirəm ki, bütün dünya Azərbaycan musiqi irsindən xəbərdar olsun. Mənim vətəndaş mövqeyim vətənimin nadir musiqi mədəniyyətinin təbliğindən ibarətdir. Şagirdlərim üçün də mahnı seçimi buradan irəli gəlir.

Şagirdim Elizabet Konnorsun 12 yaşı var, sadəcə, mükafat almayıb, vokalçıların beynəlxalq American Protege müsabiqəsində birinci mükafatı qazanıb. Bundan ötrü biz müxtəlif stillərdə və müxtəlif dillərdə üç mahnı hazırladıq. Ancaq məhz Azərbaycan dilindəki "Getmə, gəl" mahnısı (Elizabet mətnin orijinalını öyrəndi, ona saatlarca vaxt sərf etdi, təəccüb doğursa da məzmunu hiss etməyi bacardı) Münsiflər Heyətinin qəlbini riqqətə gətirdi. Mükafat kimi Elizabet Karneqi Hall-da çıxış etmək şərəfinə layiq görüldü. Bu hadisə mənim üçün əlamətdar oldu. Çünki Karneqi Hall-da Azərbaycan musiqisi, üstəilk Azərbaycan dilində ifa hər zaman səslənmir. Bu mahnı isə bu zalda birinci dəfəydi ki, səslənirdi.

Sual: Sizin şəhərdə əslənAzərbaycandan olanlar varmı? Siz AXC-nin 100 illiyi ilə bağlı tədbirdə iştirak etmisiniz. Nə hiss etdiniz? Vətəndən uzaqda belə bayram necə qarşılanır?

Cavab: Mən Şərqdə San Fransisko şəhərindən 30 dəqiqəlik məsafədə San Francisco Bay Areada yaşayıram. Bizim şəhərdə azərbaycanlıların olub-olmadığını bilmirəm. Lakin FB-də Novruz bayramı ilə əlaqədar tədbir haqda məlumat gördüm və orada iştirak etdim. Şimali Kaliforniya Azərbaycan Mədəniyyəti Cəmiyyətinin üzvləri ilə tanış oldum. Bu təşkilat məni AXC-nin 100 illiyinə həsr olunmuş tədbirdə çıxış etməyə dəvət etdi.

Tədbir forumdan ibarət idi. Foruma Amerikanın hər yerindən elm xadimləri, tədqiqatçılar gəlmişdilər. Maraqlı təqdimatlar oldu, Azərbaycan tarixinə dair mühazirələr oxundu. Həmin gün mənVaqif Mustafazadənin caz kompozisiyasını və Tofiq Quliyevin mahnısını ifa etdim.

Bu kompozisiyaları uşaqlıqdan bilirəm, onlar mənim qəlbimi riqqətə gətirir, Xəzərin səsini, qağayıların harayını xatırladır...

Sual: Siz müxtəlif musiqi alətlərində və müxtəlif janrlarda ifa edirsiniz. Sizə ən çox nə yaxındır və niyə?

Cavab: Bir çox musiqi alətində ifa edirəm, çünki daim axtarışdayam. Son 20 ildə uzun yaradıcılıq yolu keçmişəm, rok musiqisindən tutmuş caza qədər. Son illər caz məni özünə çox çəkir.

Mənim musiqi üstünlüklərim əhval-ruhiyyəmə və ruhuma uyğun olaraq dəyişir. Əgər ev ilə, doğmalarımla bağlı nostalgiya hiss edirəmsə Azərbaycan musiqisi dinləyirəm.

Əgər enerji toplamaq, güc almaq istəyirəmsə Herbi Henkok və Fank stilində rok və ya caz-roka üstünlük verirəm. Qurmağı, yaratmağı, yeni nəsə tapmağı, eksperiment etməyi sevirəm. "Unformal" qrupunda olduğum vaxtlarda rok musiqisində muğam elementlərindən istifadə edərək musiqi yazmışdım.

Sonra "W/O men" qadın qrupu yaradıldı. Sonra Dilarə Kazımova ilə "Milk&Kisses" pop-layihəni yaratdıq. Müxtəlif musiqi, müxtəlif janrlar.

Hazırda öz solo-layihəm ilə məşğulam. İş, yeni musiqinin yaradılması, müasir dünyada özünü axtarış ilə bağlı ideyalar çoxdur. Üstəlik, məni çox sevən və gözləyən oğlanlarım var. Onların gələcəyi mənim başqa bir layihəmdir, həm də həyatın ən mühüm və önəmli layihəsi.

Sual: Ən böyük arzunuz nədir?

Cavab: İstərdim ki, hər bir uşağın yaxşı təhsil almaq imkanı olsun.

Sual: Yad ölkədə mənəvi rahatlıq tapmaq nə qədər çətindir? Bundan ötrü nə lazımdır?

Cavab: Bu sualın cavabını bilmirəm. Çünki Amerika mənə yad ölkə olmayıb. Mən orta məktəbi burada bitirmişəm, sonra kollecdə oxumuşam. Mənim soyadını daşıdığım birinci həyat yoldaşım amerikalı idi.

ABŞ-a köçərkən bilirdim ki, musiqi məktəbində iş yerim hazırdır. Məsələn, üç il Türkiyədə yaşasam da orada həyata uyğunlaşmaq daha çətin idi. Zənnimcə, istənilən ölkədə mənəvi rahatlıq üçün ən əsası dil bilmək və zövqlə çalışdığın işin olmasıdır. Qalanı məişət, avtomobil, ev ölkənin iqtisadi inkişaf səviyyəsinə uyğun olaraq düzəlir.

Sual: Daimi yaşamaq üçün xaricə köçməyi planlaşdıran gənclərə nə deyərdiniz?

Cavab: Daimi yaşamaq üçün xaricə köçməyi planlaşdıran gənclərə məsləhətim budur ki, yaxşı düşünsünlər və istənilən çətinliyə hazır olsunlar. Yalnız güclü şəxsiyyətlər öz arzularının həyata keçməsinə nail olur. Hər kəsin şəxsi təcrübəsi isə fərqlidir.-0-