AMORALITET

    Və yaxud siyasi əxlaqsızlığın qanadları altında
    
     Var gücünlə qaçırsan, heydən düşürsən, havan çatmır, nəfəsin kəsilir, amma sən təlaş içində qaçırsan, qaçırsan... kimdən, nədən, özün də bilmirsən. Sonra görürsən ki, elə həmin yerdəsən, qaça bilmirsən, səni dəhşət bürüyür... Əlbəttə, bu yuxudur. Ayılırsan, ayılsan da heç nə dəyişmir. Burası Azərbaycan...
    
     Deyə bilərsizmi nə baş verir? Azərbaycanda adam başına birdən-birə bu qədər homoseksualist hardan peyda oldu? Hə!.. Deyəcəksiz ki, bu, həmişə olub, üzə vurmurdular. Aydındır - arvad toyu, kişi toyu, eyş-işrət - kişi-kişiylə, arvad-arvadla, hamam, filan, nə bilim nə. Bunun həmcinslərin məhəbbətinə nə dəxli? Deyəcəksiniz ki, indi bu dəbdədir. Yaxşı, tutaq ki, lap elədir, onda görəsən, hökumət niyə onlardan qəşəngcə istifadə edir? Bundan rəhmətlik Freyd kişinin də ağlı bir şey kəsməz. Elə bil, Mərkəzdən inkubasiya sistemini, yaxud kiborqları idarə edirlər. Günün məsələsi - homoseksualistlər hakimiyyətin əlində ona sərf etməyənlərə qarşı mübarizə üsuluna çevrilib. Azərbaycanlı kişinin - Babəkin, Nəbinin bu məğrur nəvəsini bundan betər daha necə alçaltmaq olar? Bundan o yanası yoxdur.
     Ölkənin xüsusi xidmət qurumları müxalifətçilərin ifşası üçün `bomba` planlar hazırlayıblar. Gecə-gündüz, yatmadan, illərlə. Məqsəd - ümumiyyətlə, bu ölkədə müxalifət niyə olmalıdır ki?!
     Yəni, gül kimi demokratik dövlətimiz var, burada hakimiyyətə müxalifət gərək deyil. `Bomba` plan sonra yarandı. Bir neçə uğursuz cəhddən sonra. Əvvəlcə jurnalistləri, qəzet rəhbərlərini, partiya başçılarını min cür günaha batırıb, onlara narkotik, fahişə və s. `torba`sı tikməyə çalışdılar. Alınmadı. Və növbə bu dahiyanə, `bomba` plana çatdı. Hər müxalifətçi kişiyə bir `dadanaq` qoşdular. İnsafla desək, mavi yöndə işləri pis alınmır. Görünür, yuxarıların zəngin təcrübəsi öz bəhrəsini verir. Di gəl həmcinslərin fahişəliyi ilə homoseksualistlər arasında heç bir fərq görmürlər. Homoseksualizmin `kübar` forması bizim cəmiyyətə xas olan şey deyil. Bizdə-- kişinin özünü arvadfason yırğalaması, danışığında, davranışında qadın ədaları və bir də boş başı bəs edir. Qərbin küçələrində bu tayfanı ancaq onlar üçün xüsusi ayrılmış yerlərdə görmək olar. Bizdə `Avropa` mehmanxanasının yanından necə qovub şəhərə səpdilərsə, daha şəhərdən çıxmırlar. Prinsipcə bu cür yaxşıdır- ölkəmiz azad ölkədir, bacarana can qurban. Amma bir fikirləşən yoxdur ki, görəsən niyə bu Azərbaycanda yalnız qadın ədalı oğlanlar özlərini azad hiss edirlər?
     `Novoe vremya` jurnalına müsahibəsində ona verilmiş `Sizi `homofob` sayırlar, bu düzdürmü?` sualına məşhur pianoçu, Rusiya İncəsənət Akademiyasının prezidenti Nikolay Petrov belə cavab verir: `Neyləməliyəm ki?! Mən əxlaqsızları sevmirəm. Amma mən tək deyiləm. Allah da mənimlədir. Mənim vecimə də deyil. Kim kimlə, necə və hansı deşiyinə... Mənim üçün heç bir fərqi yoxdur. Mən onlarda həyasızlığın əlehinəyəm. Mən homoseksualizmdəki təcavüzün əleyhinəyəm. Ölkənin harasına baxırsan - televiziya, aparıcı teatrlar, estrada, balet - başdan-ayağa, bütün impresario, Dövlət Duması... homoseksualistlər baş alıb gedir...`
     Bu da sizin üçün Rusiya! Düzdür, Rusiya nəhəngdir. Amma. Azərbaycan demək olar ki, tək bir şəhərə -Bakıya dolub, sığınmış Azərbaycan əxlaqsızlığının təcavüzünə, fahişəliyin və `homomədəniyyətin` zorakılığına tab gətirə bilmir. Görünür bu mədəniyyətin öz hökmranı var - `day-day.` Əlahəzrət `day-daysız` bu vakxanaliya mümkün olmazdı.
     Azərbaycanda jurnalistika indi idmanın ekstremal növünə çevrilib. Başı qalda olmaq istəyən buyursun KİV-ə! Əgər müxalif və ya müstəqil KİV-dəsənsə ekstrim üç qat artır. Düşünürəm ki, bəlkə bununla bizim mətbuat qanununa dəyişliklik etməyin vaxtı yetişib? Jurnalist olmağın şərtləri - o, tibbi strelizə olunmalı, klaviaturanı döyəcləməli, müsahibələri ancaq rezin əlcəklə götürməli, şəxsi həyatı və qohum qardaşı olmamalıdır; yaxşı olardı ki, yetim olsun.
     Sonra mobil telefonu varsa, özgəsinin adına qeyd etdirsin (yəni, Azərbaycandakı mobil operatorlar hakimiyyətin təzyiqi ilə öz müştərilərinin sirrlərini açırlar), yaşayış yerini mütəmadi dəyişdirsin, başına parik, süni bığ, gözlərinə linza qoydursun və başqa özünümüdafiə tədbirləri görsün. Heç kimə yarım metrdən artıq yaxınlaşmasın. Yalnız bu qaydalara əməl etməklə Azərbaycan jurnalisti adını ləyaqətlə daşımaq olar.
     Türmələrdə yatan jurnalistlərin bəxti yaman gətirib. Onlar üçün heç bir təhlükə yoxdur. Qoy elə sinələrinə, ya qollarına `Azad söz istəsən qulağının dibini görərsən` döydürüb gözləsinlər. Həbsdə olmasaydılar gərək özlərini qorumaqla məşğul olardılar ki, `Lider` telekanalının sevinə-sevinə göstərdiyi seriallara düşməsinlər. Əxlaqı pozğun jurnalistlər haqqında seriallara.
     Nə etikabazlıqdır!
     `Lider` milləti mənəvi eybəcərlərdən təmizləmək işində əsl mübarizdir.
     Kanala uşaqlar da baxır?
     Heç nə olmaz, qoy baxsınlar. Gizlətməli bir şey yoxdur. Bu nəsil onsuz da xəstədir. Əgər telekanalda yaxın gələcəkdə siyasi sərfəsizlərlə dolu konslagerlər peyda olarsa, təəccüblənmərəm.
     III Reyxin, Daxaunun qoxusu gəlir, elə bil! Adolf da əvvəl siyasi müxaliflərdən başlamışdı, homoseksualistlərin növbəsi sonra yetişdi. Görkəmli bir rus aktrisası deyir: Stalin hələ içimizdədir. Biz düşündüyümüzdən də dərin zəhərlənmişik. Bu zəhərləmə də deyil, qanqrenadır. İndi televiziya bu xəstəliyin metastazları ilə bizi dəhşətə gətirir. Kölə içimizdə - quyunun dibindədir. Həm də vəhşi. Vəhşi və kölə. Görünür, ruh azadlığı- bütöv bir məktəbdir.

Samirə Nəcəf