Siyasi məhbus ləyaqətli insan demək deyil

Şəxsi mənfəət həyatda əsas prioritetdirsə, kommunistin milliyyətçiyə, partokratın demokrata, beynəlmiləlçinin milliyyətçiyə çevrilməsi kimi metamorfozalar avtomatik və subyektin özü üçün ağrısız baş verir.

Lakin ictimaiyyət hesab edir ki, insan düşünüb, səhvlərini dərk edib və ya obyektiv səbəblərdən mövqeyinə yenidən baxıb.

İnsanın bunu sadəcə sərfəli olduğu üçün etdiyini ehtimal etmək çətindir, axı, sonra insanların gözlərinə necə baxmaq olar? Amma siyasətbazlıq iyrənc bir şeydir.

Budur, keçmiş iqtisadi inkişaf naziri Fərhad Əliyevin İlham Əliyevi dəstəkləməsi haqqında bəyanatını eşitdikdə, növbəti dəfə buna inandıq.

Adama elə gəlir ki, o niyə sakit otumur? Amma yox, həbsxanadanca təxminən 10 ildir onun hüquqlarını müdafiə edən Cəmil Həsənlidən imtina etməkdən utanmadı.

Fərhad Əliyev və qohumları çoxdan professor Həsənlinin nüfuzundan və avtoritetindən istifadə edərək, Fərhad və Rafiq Əliyevlərin həbsdən azad edilməsinə nail olmağa çalışır. Onlar Avropa Məhkəməsinin, xarici hüquq müdafiə təşkilatlarının və mümkün olan hər yerin qapısını döyür.

Əliyevlərin qohumları və vəkilləri Fərhadın bu gün-sabah ürək çatışmazlığından öləcəyi, vicdansız hakimiyyətin isə qəsdən onu həbsxanada saxlayaraq, ölməsini gözlədikləri haqqında dünya ictimaiyyətini məlumatlandırmaq tələbi ilə mətbuatı və hüquq müdafiə təşkilatlarını bezdiriblər.

Bu arada, hakimiyyət Əliyev qardaşlarını azad etmir, Fərhad və Rafiq Əliyevləri siyasi məhbus hesab edən beynəlxalq ictimaiyyətin çağırışlarına və tələblərinə məhəl qoymur.

Düşünürsən ki, oliqarx biznesmənlər sistemin bütün alçaqlığını və insaniyyətsizliyini dərk ediblər, Fərhad Əliyevin həbsindən əvvəl iddia etdiyi kimi, ümumi korrupsiyaya müqavimət göstərməyə çalışdıqları üçün cəzalandırıldıqlarını başa düşüblər.

Düşünmək olardı ki, keçmiş nazir korrupsiya sisteminin qeyri-iradi iştirakçısıdır, onu düzəltmək, sivil xarakter bəxş etmək istəyirdi. Yəni, digərlərindən daha proqressiv idi.

O, 10 il cəza alaraq, əmlakının və vəsaitinin böyük hissəsindən məhrum olub həbsə düşdü. Güman etmək lazımdır ki, onun və qardaşının ölkə rəhbərliyinə qarşı tamamilə qəti münasibəti olmalıdır və onlar Fərhad və Rafiq Əliyevlərin hüquqlarını müdafiə etmək üçün öz rifahını təhlükə altına qoyan Həsənliyə dərindən minnətdardırlar. Bəs əslində necə oldu?..

Fərhad Əliyev təcili olaraq vəkilini yanına çağırır və Cəmil Həsənlidən uzaqlaşmağa tələsir. O bildirir ki, müdafiəçisinin prezidentliyə namizəd irəli sürüldüyünü təzəcə öyrənib. Bu “təzəcə öyrənib” ifadəsini belə başa düşmək lazımdır: yoxsa çoxdan ondan uzaqlaşardım!

Daha sonra Fərhad Əliyev İlham Əliyevin – onu həbsə atan insanın namizədliyini dəstəklədiyini bildirir. Sabiq nazirə inansaq, o, ölkənin gələcəyini yalnız bu insanla bağlayır. Normal dilə tərcümədə bu, belə səslənir: o, əcəb edib məni həbs edib!

Keçmiş nazir bunu niyə etdi? Versiyalar çox müxtəlif ola bilər, amma onların mahiyyəti eynidir – SATQINLIQ.

Yəqin Fərhad da komsomol və kommunist partiyasının bir çox digər funksionerləri kimi öyrəşə bilmir. Onlar həmişə bir-birini satırdılar və indi də belə edirlər.

Ədalət naminə qeyd etmək lazımdır ki, satqınlıq siyasətçilərin bütün digər kateqoriyalarına da xasdır. Son 10 ildə baş verən hadisələri xatırlamaq kifayətdir.

Həbsdən belə etirafları oxuyanda istər-istəməz düşünürsən ki, bəlkə elə düz ediblər həbs ediblər?

Fərhad Əliyevin həbs müddəti 2015-ci ildə biti o, yəqin ki, vaxtından əvvəl şərti azadlığa çıxmağa ümid edir. Amma buna müvəffəq olsa belə, şübhəm yoxdur ki, azadlığa çıxan kimi ilk edəcəyi şey mətuat yığıb, güllərlə Heydər Əliyevin məzarına gedəcək.

Zənnimcə, onun üçün əsas azadlıq da deyil, bütün bu illər boyunca ümumi işə sadiqliyini qoruyub-saxladığını və Omerta ənənəsini pozmadığını sübut etmək cəhdidir.

Onun və onun kimilər üçün bu, hər şeydən vacibdir!