Biz qalib gələcəyik...

(İntiqam Əlieyevə ithaf olunur)

Sən hər gün, hər ay, hər il (artıq ikinci onillikdir) hüquqi özbaşınalığa, Əliyev rejiminin cinayətlərinə qarşı çıxırsan. 

Cəmiyyətin əksər hissəsi səbri tükənəndə etiraz edən, cinayətkar hakimiyyətin mülkiyyətini yandıran, qalan vaxtı isə məyus duruma düşən, repressiv rejimin qarşısında qorxu içində olan, bayağı TV-dən beyni zəhərlənən və praktiki olaraq ölkədə baş verənlər barədə obyektiv informasiyadan məhrum olan cəmiyyətdir. Cəmiyyətin müəyyən hissəsini isə rejimin ağır cinayətlərə (orduda, həbsdə işgəncələr, qətllər) bulaşmış nökərləri – hakimlərin və digər hakimiyyət nümayəndələrinin cinayətkar əməllərini ört-basdır edən DİN, MTN, ƏN, MN əməkdaşları təşkil edir. Və yalnız cüzi bir hissə (Hikmət Hacızadənin hesab etdiyi kimi, bir neçə min dissidentdən çox olmayaraq) işğalçı rejimin kriminal hakimiyyətinə qarşı çıxır. Kimlərsə tab gətirə bilmir,  kiminsə öz baxışları var, lakin ön cəbhədə dayananların sırası azalmır. Azərbaycanda hər şey  göz önündədir və hamıya məlumdur. Qanunçuluğu və hüququ, soydaşlarımızın xanlıqlardakı (Azərbaycanı böldükləri kimi) təhkimli kəndli kimi deyil, azad insan kimi yaşamaq hüququnu dəyanətlə müdafiə edənlər də yaxşı tanınır.

Mən İntiqamla 1994-cü ildə tanış olmuşam. Rəsul Quliyev mənim ANS telekanalında naxçıvanlılar haqqında söylədiyim lətifəyə baxdıqdan sonra prokurorluqda mənim barəmdə iddia qaldırdığı vaxt o, mənim vəkilim olub.  

O zaman İntiqam ilk dəfə olaraq, yumşaq desək, mənim sərt xarakterim ilə üzləşməli oldu. Onun göstərdiyi təmkini və nəzakəti heç zaman unutmaram. Təxminən 20 il keçib. Və bu gün də çətin vəziyyətdə ona zəng edərək deyirəm: “bütün istiqamətlərdən bizə hücum edirlər: tanklar, piyada, artilleriya atəşi...Mənə dəstək lazımdır, qoru bizi, ehtiyat lazımdır...”. 20 ildə mənim düşüncə tərzimə  adət etmiş İntiqam mənim döyüş əməliyyatı planım ilə ya razılaşır, ya da oda düzəliş edir.

Məhz İntiqam kimi adamların rejimə qarşı mübarizə aparması Azərbaycanda azadlıq adacığını və təmiz havanı saxlayır, gəncləri meylləndirir, müqavimət sıralarını artırır.

Diktatorlar yaddaşlarda amansız, rəhimsiz, tamahkar kimi qalırlar.

Onlara qarşı çıxan İnsanlar (böyük hərflə) mənən güclü olanlar tarixin məğlubedilməz yaradıcılarıdır.

Mən İntiqamı yaxşı tanıyram, bu səpkidə sözləri xoşlamaz. O, çox sadə, təvazökar  insandır.  Qarşıda uzun və ağır yol var. Kriminal rejimin sonu necə olacaq, bəllidir. Bəs Azərbaycanın gələcəyi necə olacaq?  Cəmiyyəti hansı sarsıntılar  gözləyir?  Qarşıdakı döyüşlərdə hansı itkiləri verəcəyik? Odur ki, əminəm: bütün həyatı ilə Azərbaycanın gələcəyinə ümid bəxş edənlərin haqqını bu gün verməliyik.

Çox yaşa, İntiqam! Sən yalnız 2012-ci ilin hüquqşünası deyilsən, həm də həyatın boyunca haqq işi uğrunda mübarizə aparırsan.  

Leyla Yunus