Gəncəlilər həyacanlanır, hakimiyyət isə ötən ilki böhrandan nəticə çıxarmır

Avqustun 15-də Apellyasiya Məhkəməsində Gəncə işi üzrə həbs edilənlərin valideynlərinin etiraz aksiyası kortəbiiliyi və emosiya partlayışı ilə heyrətləndirib. Uzun müddət susan məhkumların qohumları, artıq bütün düşündüklərini dilə gətirdilər.

Onlar fikirlərini ifadə etməyə çəkinməyiblər və görünür, bunun nəticələrindən də qorxmayıblar. Bundan başqa, şahidlərin sözlərinə görə, məhkəmə zalında da əsl talan baş verib: pəncərələr sındırılıb, oturacaqlar qırılıb, jalyuzilər sökülüb və s.

Kiçik sosial partlayış məhkəmənin "təqsirsiz" gəncləri azad etməkdən imtina etməsindən sonra baş verib, onların valideynləri belə hesab edirlər.

Məhkumlar özləri intihar edəcəkləri ilə təhdid edərək, az qala şüşə qəfəsi qıracaqdılar.

Polislə qarşıdurma məhkəmə qarşısında küçədə davam edib, valideynlər yolu bağlamağa çalışıblar və hakimiyyəti ən ağır şəkildə qarğış ediblər.

Sosial şəbəkələr sayəsində telefonlarla çəkilən kadrları artıq on minlərlə insan izləyib və Bakıdakı aksiyanın iştirakçılarının qəzəbı bütün ölkəyə və hətta onun hüdudlarından kənara yayılıb.

2018-ci ilin iyulunda Gəncədə baş verən hadisələr, onların səbəbləri və hakimiyyətin sonrakı addımları onun tamamilə anlayışsız olduğunu və baş verənlərdən doğru nəticələr çıxarmaq iqtidarında olmadığını göstərir.

Həmişə olduğu kimi, hakimiyyət repressiya yolundan getmək qərarına gəlib, sınaqdan keçirilmiş bu yolun ən yaxşı yol olduğunu hesab edib.

Hakimiyyət İsmayıllı, Quba hadisələrindən və sonradan digər kütləvi etirazlardan sonra da eyni cür hərəkət edib. Hər dəfə hakimiyyətin yerli məmurların təqsirini etiraf etməyə zəkası və cəsarəti çatmayıb.

Bunun yerinə onlar müxalifətçilərə və fəallara qarşı kütləvi repressiyalar həyata keçirib, onları xarici düşmənlərin sifarişi ilə sabitliyi pozmaqda ittiham edib.

Yenə 70 nəfər həbs edilib, altı nəfər qətlə yetirilib və onlarla insan axtarışdadır. İttihamlar eynidir: hakimiyyəti zorla ələ keçirmə, islamçı radikalların və "xoşbəxt Azərbaycanın düşmənlərinin" fitnə-fəsadı.

Uşaqlıqda çoxumuz şar şişirərkən onun partlayacağından və üzümüzə dəyib incidəcəyindən qorxaraq gözlərimizi qıymışıq. Belə bir təəssürat yaranır ki, hakimiyyət hələ də şarı sonsuza qədər üfürməyin təhlükəli olduğunu hələ də başa düşməyib.

Rəy yaz

Söz istəyirəm

Bizi sosial şəbəkələrdə izləyin

Xəbər lenti