Rusiya ordusu hardasa öz hücum imkanlarını itirib

***

Aqil müəllim, sizi ekspert fəaliyyətilə məşğul olmağa nə vadar etdi?

Mən Azərbaycanda, postsovet məkanında qonşuları tərəfindən ən çox təhdidlərə məruz qalan ölkədə böyümüşəm. 31 ildən çoxdur ki, bizdə bir neçə müharibə olub. Biz aqressiv qonşularımızın hibrid təhdidlərinə məruz qalmağa davam edirik. Odur ki, pensiyaya çıxsam da, öz Vətənimə faydalı olaraq qalmaq istəyirəm.

(Bu anda hava həyəcanı siqnalı verildi)

Hazırda Odessa şəhərindəyəm və hava həyəcanı siqnalı səsləndiyi an sizdən soruşmaq istəyirəm ki, hərbi nöqteyi-nəzərdən mülki obyektləri  atəşə tutmağın nə mənası var?

Rusiya tərəfindən mülki obyektlərin məqsədyönıü şəkildə atəşə tutulduğunu deyə bilmərəm, ancaq onu deyə bilərəm ki, Rusiya Silahlı Qüvvələrində silahların keyfiyyətilə bağlı ciddi problemlər var, onlar hədəfləri dəqiq vurmağa qadir deyil.  Ona görə də onların yüksək dəqiqlikli silahların sayəsində qəsdən dinc əhalini hədəfə aldığını deyə bilmərəm. Ancaq yüksək dəqiqliyə malik olmayan silahların tətbiqində  həmişə "əlavə effekt" də olur.

Müqayisə üçün qeyd edək ki, Ukrayna ordusu məhz yüksək dəqiqlikli silahların sayəsində minimal “əlavə uğur” ilə hərbi infrastrukturu effektiv şəkildə məhv edir. Bundan əlavə, Rusiya ordusunda situasiya məlumatlılığı yoxdur.

Zəhmət olmasa, deyin, Rusiya hərbi “təlimatlarında” mülki obyektlərin qəsdən məhv edilməsilə bağlı göstərişlər varmı?

Əsasən, Rusiya ordusunda bütün rəhbər sənədlər, ümumiyyətlə, humanizm anlayışının olmadığı 1939-cu il konsepsiyasına əsaslanıb. Əgər NATO-da mülki əhali arasında itkilərə görə komandanlıq edən heyət məsuliyyətə cəlb olunursa, öz xidmətim boyunca “əlavə uğur” üçün əməliyyatın planlaşdırılması zamanı Rusiya komandanlığını çəkindirən sənədlərə rast gəlməmişəm.

Hesab edirəm ki, bu, bu və ya digər ölkədə ordu komandanlığının mənəviyyat məsələsidir.

Buna bariz nümunə İkinci Qarabağ Müharibəsidir. Erməni tərəfi şəhərlərə ballistik zərbələr endirib, 2-3 dəfə artıq atəş imkanlarına malik Azərbaycan ordusu düşmənin mülki infrastrukturunu atəşə tutmayıb.

Dinc əhalini qorxutmaq məqsədilə belə xüsusi hücumlar həyata keçirilə bilərmi?

2020-ci ildə bizim müharibə ilə analogiya aparsaq, bizim özümüzün bütün atəş gücünü cəbhə xəttində düşmənin canlı qüvvəsinə endirdikdən sonra dinc şəhərlərin atəşə tutulması başa çatdı. Müharibənin ilk 2-3 ayında ukraynalıları kütləvi atəşə tutulmaq qorxutmadısa, indi bu aksiyalar ancaq cəmiyyəti birləşdirəcək.

İndi hamı bu müharibənin başlamasının siyasi səbəblərindən danışır. Hansısa hərbi səbəb vardımı?

Görkəmli hərbi nəzəriyyəçi Karl fon Klauzevits deyib: “Müharibə siyasətin güc yolu ilə davamıdır”.

Niyə belə bir istək yarandı? Bir neçə il hibrid müharibə aparan Rusiya rəhbərliyi öz məqsədinə nail ola bilmədi. Və Ukraynada hakimiyyətin zorla dəyişikliyi barədə qərar qəbul edildi. İlk 10 gün davam edən “xüsusi hərbi əməliyyat” planlaşdırıldı. Lakin sonra bu, əsl müharibəyə çevrildi.

İkinci Qarabağ və Ukrayna müharibələri arasında analogiya aparmaq olarmı?

Təyininə görə, müharibələri müqayisə etmək doğru deyil. Həmişə əhəmiyyətli fərqlər var. Bu iki müharibə nə ilə fərqlənir?

2016-cı ildə Qarabağda hərbi gərginlikdən sonra Azərbaycanın hərbi-siyasi rəhbərliyi belə qənaətə gəldi ki, əvvəlki müharibələrin üsulları ilə qalib gəlmək mümkün deyil. 6 il ərzində qabaqcıl hərbi texnika alındı. Və Qarabağda setesentrik  doktrinanın elementlərilə müharibə aparılırdı. Yəni, vahid informasiya məkanı yaradılmışdı.

Müasir Qərb silahlarından istifadəyə baxmayaraq, bu gün Ukrayna ordusunda belə informasiya məkanı yoxdur və bu, beşinci nəsil müharibəsinin aparılması üçün bazisdir. Yəni, Ukraynada müharibə hər iki tərəfdən XXI əsr paradiqmasında aparmır!

Kiyevə ikinci hücum mümkündürmü?

Rusiya ordusu hardasa öz hücum imkanlarını itirib.

Amma Zaporojye AES-dəki vəziyyət bir çox ölkələrdə əhalidə gərginlik yaratmaqda davam edir.

Zaporojye AES ətrafında siyasi isterika münaqişə başlayandan hər iki tərəfdən aparılıb və hesab edirəm ki, hazırda onun növbəti mərhələsi baş verir.

“NATO-nun Ukraynada xüsusi əməliyyatı” termini nə deməkdir?

Hesab edirəm ki, bu, NATO əməliyyatları vasitəsilə Ukraynadakı müharibəyə təsir alətlərinin artırılmasıdır. Məsələn, tam kəşfiyyat məlumatlarını Ukrayna tərəfilə bölüşmək. Zənnimcə, bu, Ukraynanın qələbəsinə doğru vektordur, çünki indi Ukraynanın məğlubiyyəti NATO-nun məğlubiyyəti demək olacaq...

Belə çıxır ki, rusiyalı təbliğatçıların NATO ilə müharibə haqda “arzusu” gerçəkləşib?

Burada qeyd etmək istərdim ki, Rusiyada “televizor”un təsiri yaxın gələcəkdə durmadan azalacaq, çünki Rusiya rəhbərliyinin öz cəmiyyətinə təqdim edəcəyi heç nə yoxdur.

NATO-ya gəlincə, o, müttəfiqliq yardımı göstərəcək, lakin yaxın 2-3 ay ərzində bu alyans bu hərbi münaqişədə çətin ki fəal iştirak etsin.

Biz Rusiya təbliğatından danışdıq və bu yerdə sizdən soruşmaq istəyirəm ki, onun Azərbaycan əhalisinə təsiri nə dərəcədə güclüdür?

Postsovet məkanında müxtəlif ölkələrdə Ukraynadakı müharibəni müxtəlif səviyyələrdə qavrayırlar. Amma hesab edirəm ki, Gürcüstanda və Azərbaycanda bu təsir minimaldır.

Bunun bizim ölkədə tarixi kökləri var. 1990-cı il yanvarın 20-də Bakının küçələrində tanklar adamları əzdi, sonra 1991-ci ildə biz təkcə Ermənistanla deyil, Rusiya Federasiyası ilə də hibrid olaraq vuruşmuşuq. Və bunu Azərbaycanda hamı bilir!

İndi isə sizə çətin bir sual vermək istəyirəm. Niyə Rusiya təbliğatı ukraynalı hərbi əsirlərin işgəncələrini əks etdirən videoları informasiya məkanına ötürür?

Bu, Ukrayna əhalisinə və rəhbərliyinə təzyiq göstərmək üçün informasiya-psixoloji əməliyyatdır. Yəqin ki, danışıqlara getmək üçün təsir vasitələrindən biridir, çünki Rusiyanın hərbi-siyasi rəhbərliyinin buna çox ciddi ehtiyacı var.

Aqil müəllim, müharibə qurbanlarından danışdıq və mən Qarabağda, Ukraynada həlak olanların hamısının xatirəsinə “bir dəqiqəlik sükut” təklif edirəm.

(Sükut)

Allah ölənlərin hamısına rəhmət eləsin!

Şəhidlər ölməz, Vətən bölünməz! 

Deyə bilərsinizmi, 2020-ci ildə Azərbaycanın etdiyi kimi, Ukraynanın hücum zamanı düşməndən daha az itki vermək imkanı varmı?

Son vaxtlar Ukrayna tərəfdən əməliyyatların planlaşdırılmasında Qərb hərbi məktəbinin təsiri açıq şəkildə görünür. Ukrayna ordusu buna doğru gedir, o, prosesin içindədir...

“Azovstal” müdafiəçilərinin əsir götürülməsinə münasibətinizi bildirmənizi istərdim.

Adamların dəstə-dəstə həyatdan məhrum edilməsinə  “sovet” yanaşması var. Məncə, bu yanaşma səhvdir! İnsan bir sərvətdir! Ukrayna tərəfi  bu məsələyə humanistcə yanaşdı, öz hərbçilərinə təslim olmaq əmri verdi.

Söhbətimizin sonunda Aqil müəllim mənim ənənəvi sualıma cavab verdi.

Və söhbəti Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin ən məşhur ifadəsi ilə bitirdik...