Antik əşyalarala yaşayan insan
Kamil bir palançı olsada insan,
Yaxşıdır yarımçıq papaqçılıqdan
                                             Nizami
 
Bu şeir parçasını əbəs yerə işlətmədim. Söhbət açacağım insan tamam fərqli bir insandır. Antik əşyalarla çalışan qalayçı Zamiq dayı.
 
Qalayçı Zamiq usta artıq 40 ildir antik əşyaları təmir edir. Dediyinə görə bu peşə ona atasından qalıb. İndi də bu peşəni öz oğluna öyrədib. Bu işdə gəlirin az olmasına baxmayaraq çox həvəslə işləyir.
 
Gününü çox hissəsini burda keçirən Zamiq usta işlərin gedişindən də narazıdır. Bəziləri antik əşyaları təmirə verib gedir. Sonra da aylarlarla burda qalıb gəlib götürmürlər. Bu da istər-istəməz məni narahat edir.
 
3 saat birlikdə olan zaman Zamiq ustayla müxtəlif işlərindən danışırdıq. Ustanın Nizami metrosundan bir az aralıqda kiçik bir "koma"sı var. Yolnan gələndə nə kimi suallar verim? Necə danışdırım ki, maraqlı olsun? və s. barədə çox düşünürdüm. Amma məkana çatanda tamam fərqli mənzərəylə rastlaşdım. Hazırladığım suallar yaddan çıxdı. Məni elə qarşıladı ki, elə bil uzun illərdir tanışıq.
 
Zamiq usta tarixi əşyalara çox bağlıdır. Sınmış, deformasiyaya uğramış tarixi əşyaları bərpa edəndə çox sevinir. Elə yanımdaca antik bir əşyanı yapışdırıb, əvvəkli vəziyyətinə qaytaranda uşaq tək sevinirdi.
 
Söhbət edəndə hər dəfə deyirdi ki, insan gərək öz işini sevsin, onda daha peşəkar olar. Bəzən mənim özümdə elə olurdu ki, başım hazırladığı işə qarışırdı. Foto çəkməyi tamam unurdum.
 
Vacib deyil insan müxtəlif vəzifələr tutub orda çalışsın. Əsas odur gördüyün işdən zövq alasan. Onda cəmiyyətə nə qədər dəyərli bir insan olduğunu anlayırsan. 

Rəy yaz

Söz istəyirəm

Bizi sosial şəbəkələrdə izləyin

Xəbər lenti