Azərbaycanın koronavirusla mübarizə tarixində rüsvayçı səhifə

Dağıstanda, Azərbaycan-Rusiya sərhəddinin yaxınlığında azərbaycanlılar üçün salınmış çadır düşərgəsində yaşananlar rəsmi Bakının pandemiya ilə mübarizəsində çirkli ləkə olaraq qalacaq. Rusiyada qalan və koronavirusa görə təcili olaraq evə qayıtmaq istəyən azərbaycanlılara qarşı rəsmi Bakının münasibəti lap əvvəldən yanlış oldu.

Bəli, RF-də səfirlik onlara elan etdi ki, sərhəddə toplaşmaq lazım deyil, hamı dərhal buraxılmayacaq, sərhəddə yüzlərlə adamın yaşaması üçün şərait yoxdur və onlar RF-də olduqları yerdə qalmalıdırlar və Azərbaycan səfirliyinin xüsusi saytında sərhəddi keçmək üçün dəvəti gözləməlidirlər. Bu, deyildi. Amma bilmək lazım idi ki, icra olunmayacaq – adamlar sərhəddə doğru can atır və düşünürlər ki, nə qədər yaxın olsa, bir o qədər tez olar.

Humanitar fəlakət baş verdi. Bu, növbəti ağılsız addımla möhkəmləndirildi - axı hamı deyirdi, ruslar da, bizim jurnalistlər də deyirdilər ki, əgər camaat Rusiya tərəfində toplaşıbsa, Azərbaycan orada çadır şəhərciyi yaratmalı və bu adamların saxlanmasını, tibbi nəzarətini öz üzərinə götürməlidir. Bakıda hər şey haqda danışırdılar, təkcə sərhəddə qalan vətəndaşlardan danışmadılar. Onların əziyyətləri barədə ancaq müstəqil KİV və İnternet- sosial şəbəkələr yazdılar.

Bakıdan çadır şəhərciyi göndərib, adamları orada yerləşdirmək üçün iyunun 15-də Dağıstanda 400-ə yaxın azərbaycanlının üsyan etməsi və onlarla adamın barmaqlıqlar arxasına düşməsi lazım idimi?  Rusiyada həmin adamlara qarşı cinayət işi qaldırılıb. Bakı üsyandan sonra orada çadır düşərgəsini niyə yaratdı? Axı Azərbaycan güclü beyinləri ilə məşhurdur, bütün dünya onlara “həsəd aparır”, analoqu olmayan dövlət haradadır? Azərbaycanda özünü deputat adlandıran bir kimsə oraya getmədi ki, soydaşlarının dərdinə şəxsən əmin olsun və onların təcili ölkəyə qayıtması ilə bağlı qayğını öz üzərinə götürsün.

Dağıstanda uşaq hüquqları üzrə müvəkkil Marina Yejova  çadır düşərgəsinə gəldi və onun səyləri sayəsində beş uşağı olan hamilə qadın növbəsiz buraxıldı. Uşaqlardan biri xəstədir. Bu hadisədən sonra Azərbaycanın Ombudsman Aparatına münasibətim çox pis oldu. Fərqi yoxdur, bu aparatın başında kim dayanır - bu hadisədən sonra Azərbaycanda insan hüquqları müvəkkili, hətta bu saxta təşkilatın sürücüsü adlanmaq pis, iyrənc, utandırıcıdır.

İyulun 10-da məlumat verilib ki, Dağıstanda 47 nəfər Azərbaycan vətəndaşında koronavirus aşkar edilib. Dərbənd rayonundakı çadır düşərgəsində 552 nəfər var, onlar Vətənə dönməyi gözləyirlər. Hər çərşənbə axşamı qrup şəklində növbə ilə ölkəyə buraxırlar. Bu xəstələnənlər (bəlkə də hamısı yox) pis şəraitdə yaşamaqdan, sıxıntıdan, adi sanitariya şəraitinin olmamasından yoluxublar.

Nə zamansa koronavirus hadisəsi tarixə çevriləcək və gələcəkdə ona rəng qatmaq, qayğıkeş hakimiyyət obrazı yaratmaq üçün Dağıstandakı düşərgə səhifəsi tez qapatılacaq. Ancaq unudulmayacaq. İnsanlar özlərinə qarşı belə münasibəti unutmurlar. Düzgün qərarları kim qəbul etməliydi? Kim və niyə bunu etmədi? Bu suallara cavab vermək lazım gələcək..