Milli Şura zəruri ehtiyacdan doğan milli birlik platformudur. Hamı - yuxarılar da, aşağılar da, işsiz də, məmur da, ziyalı da, fəhlə də artıq anlayır ki, dəyişiklik qaçılmazdır. Bu gün heç kim, hətta yüksək vəzifə və imtiyaz sahibləri belə, özlərini bu ölkədə güvənli və rahat hiss etmirlər.
Hamı dəyişiklik havasına köklənib. Hamı narahatdır. Dünya dəyişir və hamı anlayır ki, bu dəyişikliklər küləyinin qlobal siyasi iqlim hadisəsi kimi ölkəmiz üzərində əsməsi, sadəcə, zaman məsələsidir. Bir il tez və ya gec - bu, mütləq baş verəcək. Azərbaycan vətəndaşı dünyada baş verən prosesləri izləyir və anlayır ki, bu gün beynəlxalq birlik xalqların iradəsindən yüksək iradə tanımır. Bu iradə ortada olacağı təqdirdə, onunla hamı hesablaşmaq məcburiyyətində qalır.
Hamı həyata bir dəfə gəlir və hamı da bu həyatı şərəf və ləyaqətlə yaşamaq hüququna malikdir. Bu gün Allahın insana tanıdığı şərəf və ləyaqət haqqını onun əlindən almaqla, Allahın şərəfləndirdiyi və bənzərsiz yaratdığı insanı alçaltmaq, onun mənliyinə, kişiliyinə toxunmaqla təhlükəsiz və sabit cəmiyyət qurmağın mümkünsüzlüyünü dünyanı idarə edən güclər, qlobal siyasətin “ağıl hocaları” kəsinliklə anlayırlar. Bunu daha tez anlayan xalqlar və dövlətlər hazırda inkişafın daha üstün mərhələsindədir.
Bir paralel aparaq. Bu gün bütün dünyada keçirilən əksər rəy sorğularına görə, insanların ən çox yaşamaq istədikləri ölkə Almaniyadır. Düzdür, Azərbaycan televiziyaları Almaniyada “insan haqlarının acınacaqlı vəziyyətindən”, “ağır sosial-iqtisadi durumdan”, “liftlərin işləməməsindən” inadla danışırlar. “Bədbəxt” almanların biz “xoşbəxt” azərbaycanlılara qibtə etməsi kimi cəfəng fikirləri israrla sadə, heç vaxt nəinki Almaniyaya, hətta Gürcüstana belə, getməyə imkanı olmayan, əksəriyyəti kasıb, aztəminatlı vətəndaşlarımızın beyninə, düşüncəsinə yeritməyə çalışlar. Etiraf etməliyik ki, müəyyən mənada buna nail ola biliblər.
Bu gün Almaniya ilə bağlı lətifələr məişətimizdə Molla Nəsrəddin lətifələrini kölgədə qoyub və uşaqdan-böyüyə hamının dodağını qaçırır. Necə olur ki, Almaniyanı ölkəmizə paxıllıqda, analoqu olmayan inkişafımızı gözügötürməməkdə ittiham edənlər xəstələnəndə müalicə üçün bu ölkəyə üz tuturlar? Necə olur ki, Almaniyanın istehsal etdiyi maşınlarda gəzənlər, övladlarını təhsil üçün Almaniyaya göndərənlər bu ölkəni insan haqlarının pozulmasında, sosial vəziyyətin ağırlığında, gerilikdə ittiham edirlər? Bu yerdə, “kimi aldadırsan, ay zalım?” deməyəsən, bəs nə deyəsən?
Bəs Almaniyanın belə yüksəlişinin səbəbi nədir?
Azərbaycan Konstitusiyasının birinci maddəsinə görə, Azərbaycan Respublikasında dövlət hakimiyyətinin yeganə mənbəyi xalqdır. Təəssüf ki, bu maddə də hamımızda Almaniya haqqında telesüjetlər kimi gülüş doğurur. Çünki bu gün Azərbaycan xalqı bir funksional hüquqi institut kimi mövcud deyil. Hakimiyyət onun iradəsilə formalaşmır və o, bu prosesdən tamamilə kənarlaşdırılıb. Demokratik Qüvvələrin Milli Şurasının başlıca məqsədi də bu funksionallığı bərpa etmək, xalqı dövlət hakimiyyətinin nominal deyil, real mənbəyinə çevirməkdir.
Istək təbii və gözəldir. Ancaq onun reallaşma mexanizmi də olmalıdır. Bax, bu mexanizm Almaniyanın Əsas Qanununda öz əksini tapib. Almaniya Konstitusiyanın birinci maddəsinin birinci bəndində deyilir: “Insan ləyaqəti toxunulmazdır. Ona hörmət etmək və onu qorumaq bütün dövlət hakimiyyətinin vəzifəsidir”.
Buradan təbii bir nəticə hasil olur: Ləyaqətini qoruya bilməyən insan və belə insanların toplumu olan xalq hakimiyyətini də qoruya bilməz. Dövlətin başlıca məqsədi cəmiyyəti təşkilatlandırmaq, qorumaq və inkişaf etdirməkdir. Dövlət cəmiyyətin, vətəndaşın xidmətçisi rolundan uzaqlaşıb vətəndaşı və bütövlükdə cəmiyyəti öz xidmətçisinə çevirəndə və vətəndaş buna boyun əyəndə, o, əvvəlcə hakimiyyətin mənbəyi olmaq haqqını, bunun ardınca da öz şərəf və ləyaqətini itirməyə məhkumdur. Bu gün dünyada gedən qlobal proses ilk növbədə ləyaqət uğrunda mücadilədir. Nə Liviyada, nə də Suriyada insanlar ac deyildilər. Ancaq çörək tapsalar da, ədalət tapa bilmirdilər. Şərəf və ləyaqətlərini qoruya bilmirdilər.
Milli Şuranın yaranma zərurəti də bax, budur. Məqsədimiz yaltaqlıqdan, riyakarlıqdan, ədalətsizlikdən, haqsızlıqdan, məmur özbaşınalığından, korrupsiyadan və Allahsızlıqdan bezmiş, sadəcə, “insan kimi yaşamaq istəyən” vətəndaşımızın istəklərinin ifadəçisi olmaq, bu məqsədlə demokratiyaya keçidin dinc, sivil yola həyata keçirilməsinə, ölkəmizin ağrılı kataklizmlərdən, vətəndaş qarşıdurmasından sığortalanmasına töhfə verməkdir. Bunun ən optimal, ən düzgün və ən kəsə yolu demokratik, halal seçkilərdən keçir. Demokratik Qüvvələrin Milli Şurası olaraq, əsas hədəfimiz demokratik, şəffaf, azad və ədalətli seçkilərdir.
O seçkilər ki, xalqımızı hakimiyyətin yeganə mənbəyi olmaq kimi konstitusion haqqına qovuşduracaq. Bu yol, hər şeydən öncə vətəndaşımızın ləyaqətli və şərəfli həyat haqqına qovuşması deməkdir. Azad, demokratik cəmiyyəti yalnız ləyaqətli, özünü və mənliyini qoruya bilən, dövlət və hakimiyyət qarşısında qəddini dik tuta bilən vətəndaş qura bilər. Yalnız bu halda, dövlət vətəndaşının ləyaqətini alçaltmağı, onu itaətkar qula çevirməyi yox, onun ləyaqətini qorumağı özünün ən ali vəzifəsi biləcək. Bu, Milli Şura olaraq, bizim yolumuzdur! Bu həyatı şərəf və ləyaqətlə yaşamayacağıqsa, onu yaşamağın anlamı nə? Bu yolda qarşılaşdığımız təzyiqlər, üzləşdiyimiz repressiyalar bizi sındırmır, əksinə, daha güclü, daha mətin və daha mübariz edir.
Çünki bu yolun sonda bizi işığa qovuşduracaq haqq yolu olduğuna adımız kimi əminik. Yolumuz mübarək!
Rəy yaz