O bizə hansı eynəklərlə baxır?

    “Biz hər şeyi bilirik, hər şeyi görürük! Qoy heç kim burada nə isə həyata keçirməyə çalışmasın, bizə təzyiq mənasızdır”. Vaxtaşırı birinci şəxs ölkədəki neqativ hadisələrə qiymət verərkən onun ağzından təxminən bu bəyanatları eşidirik. Bir qayda olaraq, bu, seçkiləri, insan hüquqlarının və demokratiyanın pozulmasını tənqid edən beynəlxalq təşkilatların mənfi qiymətləndirmələrinə olan reaksiyadır.

    Ölkədə demokratiya normaları elan edən hakimiyyət iyirmi ildir ki, pis monarxiya qanunları ilə yaşayır. Bu vəziyyətdə özünü rahat hiss edən hakimiyyət dünya ictimaiyyətinin bununla razılaşmaq istəməməsinin səbəbini anlamır.

    Bir qərb diplomatı danışırdı ki, 90-cı illərin sonlarında o vaxtki dövlət başçısı Heydər Əliyevlə rəsmi görüşdə o, Amerika nümayəndə heyətinə təxminən belə deyib: müxalifət nəyinizə lazımdır, axı mən sizin bütün məsələlərinizi həll edirəm və maraqlarınız təmin edilib? Niyə onlara kömək edirsiniz?

    Digər bir Qərb diplomatı 10 il sonra qeyri-rəsmi söhbətdə etiraf etdi: “Biz onu heç cürə inandıra bilmirik ki, biz buraya ərəb baharı ixrac etmirik və ona başa ssala bilmirik ki, insanlar okeandan əmr gəldiyi üçün qəzəblənib etiraz etmir, bunu nədənsə narazı olduğu üçün edir”.

    Beləliklə, minlərlə insan qəzəblənəndə və etiraz edəndə hər şeyi görən lider susur. Niyə? Qobada, İsmayıllıda, Binə ticarət mərkəzində iğtişaşlar baş verməli idi ki, o, nəhayət oyansın? Bəs o, nə dedi? Kiminsə uşaqları özlərini pis aparır, bəsdir... Bəs bu metodlarla problemləri həll etmək olar?

    Əlbəttə, o, hər şeyi bilir, MTN əbəs yerə çörək yemir (baxnayaraq ki, demokratik dövlət qaydalarına görə tamamilə əbəs yerə yeyir, çünki bu qurum başqa məsələlərlə məşğul olmalıdır).

    Yaxşı, əgər o bilirsə və görürsə, niyə heç nə etmir? İğtişaşlar baş verərkən necə susmaq və heç nə olmamış kimi davranmaq olar?

    Heç olmasa bir müşavirə keçir, araşdırma apar və kimisə cəzalandır! Xalqımız sadəlövhdür, inanar.

    Neft Akademiyasındakı terror aktı faciəsi baş verdi, bir neçə gün sonra isə gül bayramı keçirildi! Qonşu Gürcüstanda olimpiyadada idmançı həlak oldu, Mixail Saakaşvili şəxsən onun dəfnində iştirak etdi (yeri gəkmişkən, onun həyat yoldaşı ağır xəstələr üçün olan klinikada pulsuz işləyir və dövlət hesabına ailəsi ilə birlikdə Parisə və Romaya premyeralara getmir).

    Ötən həftə bizdə 5 əsgər öldü, dövlət başçısı isə ictimaiyyətin qəzəbini orduya ləkə yaxmaq cəhdi adlandırdı... Bəs ordunun mədhi nədir, bəlkə əsgərlərin öldürülməsidir? Orduda əsgərlərin ələ salınmasını əks etdirən videoçarxlar necə? Daşkəsəndə və Seyfəlidə əsgərlərin öz komandirlərini və xidmət yoldaşlarını kütləvi şəkildə güllələməsi ilə bağlı izahatlar hanı? Bundan sonra Sabiroğlu deyir ki, orduda dedovşina yoxdur?

    Dünənki mitinq zamanı polislərdən biri jurnalistlərə yaxınlaşdı və dedi: Lənət olsun, bu günlərdə oğlumun xidmət etdiyi hərbi hissədə, cəbhə xəttində bir nəfər belə dövlət məmurunun və ya zənginin övladı yoxdur, hamısı kasıblardır!

    Bütün bunlar adekvat münasibət və reaksiya tələb edir. Amma ilk növbədə, ciddi problemlər olduğunu etiraf etmək lazımdır. Amma, axı analoqu olmayan uğurlar qazanmış ölkədə problem yoxdur, ciddi problemləri necə etiraf etmək olar? Qərbi müxalifəti maliyyələşdirməkdə, erməni lobbisini və Azərbaycanın düşmənlərini paxıllıqda ittiham etmək daha asandır.

    Özün buna inanırsan? Nə qədər ki, gec deyil, eynəyini dəyişdir, göylərdən aşağı en...