Uğursuzluqlar adası...

Naxçıvan Avropa şəhəri nümunəsidir, orada tam şəkildə qayda-qanun və təmizlik mövcuddur. Parlamentin bu regiondan olan bir deputatı, hakim partiyanın sədr müavini Naxçıvanda insan hüquqlarının pozulması haqqında ittihamlara cavabda belə deyib.

Bu regionun hakimiyyəti uzun illər boyunca mətbuat və hüquq müdafiəçilərinə qarşı total hücumlar həyata keçirərkən Azərbaycan sərt beynəlxalq tənqidə məruz qalıb. Bu zaman Bakının bu vəziyyətə və regionda yaranmış rejimə niyə dözdüyü aydın deyildi.

Ağlabatan cavab tapmayan bəzi insanlar hakim rejimin Bakıda hakimiyyəti itirəcəyi təqdirdə bu regionu ehtiyat aerodromu kimi saxladığı barədə fikir bildirirlər. Bu ideya nə qədər fantastik olsa da, baş verənlərə başqa izahat tapmaq çətindir.

Hüquq müdafiəçisi Məlahət Nəsibova  Naxçıvanı hüquq və azadlıqların ən repressiv metodlarının sınandığı, daha sonra isə ölkənin qalan ərazisində tətbiq edildiyi “laboratoriya” adlandırır.

Naxçıvanda olanlar təkcə təmizliyə və qayda-qanuna deyil, əhalinin həddindən artıq az olduğuna da təəccüblənir. Çoxları “Avropa səviyyəsinə” tab gətirməyib, regionu tərk edir və Bakıya və başqa ölkələrə gedir.

Naxçıvandakı metodlar və təcrübə getdikcə daha geniş şəkildə paytaxtda tətbiq edilirsə, belə çixir ki, ölkənin daxili siyasəti əsasən orada müəyyən edilir.

Vətəndaş cəmiyyətinə qarşı sonuncu repressiyalar dalğası və hüquq müdafiəçilərinin və fəalların çoxsaylı həbsləri bu ehtimalın xeyrinə dəlalət edir.

Belədirsə, vətəndaşlar tezliklə üç nəfərin biryerdə yigişmanın, axşam saat 10-dan sonra çayxanada oturmağın qadağan ediləcəyinə, bütün dövlət qulluqçularının iməcliklərə getməli olacağına, əcnəbilərin, o cümlədən diplomatların isə səbəbi izah olunmadan ölkədən deportasiya ediləcəyinə hazırlaşmalidır.

Hakimiyyətin ən yeni metodları ondan ibarətdir ki, vəhşicəsinə döyülən hüquq müdafiəçisini  yoldaşı ilə sərxoş davasında ittiham edirlər, yerli polis isə cinayət işi açmaqdan imtina edir.

Bu vəziyyətdə təkcə bir şey sevindirir – Naxçıvanda neft olmaması böyük xoşbəxtlikdir. Bu torpaqlarda karbohidrogen olsaydı, orada hansı proseslərin baş verəcəyini təsəvvür etmək çətindir.

Nədənsə sovet illərinin məşhur komediyası olan “Brilliantovaya ruka” (“Brilyant əl”) mahnı yadıma düşdü:

 «Okenda uğursuzluqlar adası var,

Tamamilə yaşıllıqla örtülü.

Orada yaşayır gözəl - vəhşi insanlar,

Görünüşdə dəhşətli, xeyirxah qəlbli”.

Azərbaicanda bu mahnını indi belə oxumag olardı:

“Görüşündə dəhşətli, daxilən isə  daha da betər”.