Media-icmal 16.11.20

“Azərbaycan” qəzeti “BP: TAP layihəsinin başa çatmasından çox məmnunuq” sərlövhəli məqalədə layihənin başa çatmasını dəyərləndirir.

BP hesab edir ki, bununla da, dünyada ən iri təbii qaz işlənməsi layihələrindən biri olan "Şahdəniz 2” və “Cənub” qaz dəhlizi (CQD) layihələri tam həyata keçmiş olur. “Bu layihələr ilk dəfə olaraq Xəzərin qaz ehtiyatlarını Avropa ilə bağlamaqla regionunun enerji xəritəsini dəyişəcək” deyə “BP Azerbaijan” şirkərtundən bəyan ediblər.

Müəlliflər bildirirlər ki, CQD Avropaya qaz təchizatına hazırdır, bu ilin sonuna kimi qaz ixracına başlama1 olar. 

Müəlliflər vbildirilər ki, SOCAR-la və bir çox ölkələri təmsil edən bir sıra digər tərəfdaşlarla yaxından işləyərək bu yüksək keyfiyyətli və böyük dəyişikliklər gətirəcək layihələri tam təhlükəsiz və uğurla həyata keçirməkdən qürur duyuruq”, - BP dən bildiriblər.

Məlumatda vurğulanır ki, TAP kommersiya əməliyyatlarına başlayır, “Cənub” qaz dəhlizinin 878 kilometrlik hissəsində qaz xətti əməliyyat mərhələsinə daxil olur, TAP Yunanıstan (550 kilometr), Albaniya (215 kilometr) əraziləri, Adriatik dənizinin dibi ilə (105 kilometr) keçərək İtaliya sahillərinə (8 kilometr) çıxır.

TAP səhmdarları BP (20 faiz), SOCAR (20 faiz), "Snam” (20 faiz), "Fluxys” (19 faiz), "Enagás” (16 faiz) və "Axpo” (5 faiz) şirkətləridir. TAP səhmdarları 2013-cü ilin sonunda layihənin inkişafı və tikintisi haqqında qərar verib.TAP Xəzər dənizinin Azərbaycan sektorunda yerləşən nəhəng "Şahdəniz” yatağında hasil olunan təbii qazı Avropaya nəql edir. Boru kəməri Türkiyə-Yunanıstan sərhəddində, Kiprdə TANAP ilə birləşir,. Cənub Qaz Dəhlizinin əsas hissəsi kimi TAP Avropa üçün strateji və iqtisadi əhəmiyyət daşıyır və yeni təbii qaz mənbəyinə etibarlı çıxışı təmin edir. TAP Avropanın enerji təhlükəsizliyinin möhkəmlənməsində, təchizatın diversifikasiyasında, həmçinin karbon emissiyasının azaldılmasında mühüm rol oynayır.

“Yenisabah.az” saytı “Kəlbəcərin boşaldılmasına niyə 10 gün vaxt verildi? - səbəblər” sərlövhəli məqalədə erməni tərəfin noyabrın 15-də Kəlbəcərdən tamamilə çıxmalı ikən bunun daha 10 gün uzadılmsının səbəbləri açıqlanır.

Yada salaq ki, bu tarix noyabrın 10-da atəşkəsə dair Azərbaycan, Rusiya və Ermənistan arasında razılaşdırılmış bəyanatda yer alır. Həmin sənədə görə, Kəlbəcər 15 noyabr, Ağdam 20 noyabr, Laçın 1 dekabr tarixlərinə qədər boşaldılmalıdır.

Məqalədə bu yubanmaya əsas kimi texniki səbəblərlər göstərilir: “1. Kəlbəcər böyük rayondur və görünür, 5 gün kifayət etməyib; 2. Ermənilərin Kəlbəcərdən çıxması üçün bir yolu var, eyni vaxtda əhali və erməni qoşunları bu yoldan çıxmalıdır; 3. Bu yol dardır və eyni anda qoşunlarla əhalinin çıxması 5 günə mümkün olmadı; Azərbaycan Rusiyanın xahişilə humanist addım ataraq Ermənistana əlavə 10 gün vaxt verdi. Lakin bu imzalanan bəyannamədə əksini tapmış qrafikin dəyişməsi demək deyil”, - müəllif bildirir.

Daha sonra məqalədə vurğulanır ki, razılaşmaya görə, Kəlbəcər, Ağdam və Laçının boşaldılması dekabrın 1-nə qədər başa çatdırılacaq, bu, dəyişməyən nəticədir.

Eyni zamanda məqalədə xarici medialara istinadən ermənilərin rayondan çıxarkən meşələri, evləri yandırmaları, infrastrukturu, qəbirləri dağıtmaları kimi vandallıq aktları törətdikləri göstərilir. 

“Bizimyol.info.az” saytında yer alan “44 günə həll edilən 26 illik problem – fəaliyyətsiz həmsədrlər” sərlövhəli məqalədə isə sentyabrın 27-dən noyabrın 10-una kimi Qarabağda davam etmiş və Azərbaycnaın qələbəsilə başa çatmış hərbi əməliyyatlar dəyərləndirilir. 

Məqalədə vurğulanır ki, Qarabağ münaqişəsini nizamlamalı olan ATƏT-in Minsk Qrupu həmsədrlərindən biri kimi Fransanın Azərbaycana tutduğu ədalətsiz mövqe ilə bu problemi 10 illər sonra da həll etmək mümkün olmazdı.

Müəllif deyir ki, həmsədrlərin (ABŞ, Fransa və Rusiya) tutduqları ədalətsiz mövqe ilə problemin həlli görünmürdü, onlar əksinə işğalda olan ərazilərin anneksiyasına dəstək veriridlər.

Müəllif  əlavə edir ki, Azərbaycan Ordusunun qazandığı qələbə Qarabağ problemi ətrafında yaradılmış geostrateji vəziyyəti birdəfəlik dəyişdi, status-kvo ləğv edildi.

Müəllif deyir ki, indi qələbədən sonra Azərbaycanın Ermənistan üzərindəki üstünlüyünü üçüncü tərəfin iştirakı kontekstində şərh etməyə çalışan qüvvələr yalnız ermənilərin maraqlarından çıxış edir, münaqişənin ədalətli həllini əngəlləməyə çalışırlar.

Müəllifə görə, hərbi əməliyyatların yenicə başa çatdığı dövrdə bəzi dövlətlərin ultimativ ritorikadan çəkinərək Ermənistanı reallıqlarla barışmağa, Cənubi Qafqazın inteqrasiyasına və xalqların ümumi rifahına töhfə verməyə çağırmaları daha məqsədəuyğundur.