Bakıda və Vaşinqtonda parklar (foto)

Azərbaycan məmurları haqqında yazımda ədalətsiz olduğuma dair qınaqları (yeri gəlmişkən, əsassız qınaqlardır, amma, nə isə) oxuduqdan sonra bir yazı yazmağı qərara aldım. Bu yazıda, mənim sözlərimə inanmasanız da, fotolara baxıb müqayisə edə bilərsiniz.

Bu gün söhbət parklardan gedəcək. Azərbaycan, məlum olduğu kimi, parklarına görə dünyada hamıdan öndədir. Parklarımızdakı fəvvarələr də ən təmtəraqlı fəvvarədir, gülləri də Hollandiyadan gətirirlər, ən əsası isə, hamısı olmasa da, parkların əksəriyyəti bizim dahi mərhum liderimizin adını daşıyır, o olmasaydı, qonşu dövlətdəki düşmənlər bizi çoxdan tutub lülə kabab edərdilər.

Vaşinqtonda və Amerikanın digər şəhərlərində də təmtəraqlı parklar və meydanlar, ən müxtəlif fəvvarələr var. Amma bu gün Nyu-Yorkda Mərkəzi parkı (yeri gəlmişkən, bu parkda heç bir dəbdəbə yoxdur) və bizim Dənizkənarı Bulvarı müqayisə etməyəcəyəm. Yaşayış rayonlarındakı adi parkları müqayisə etmək və bu fərq barədə danışmaq istəyirəm.

Vaşinqtonda, daha doğrusu şəhərkənarı Arlinqtonda evimizin yanındakı ən adi, heç nəyi ilə məşhur olmayan parka baxacağıq, bax, buna:

Bu park Virginia Highlands Park adlanır, bu, onun saytıdır, burada isə Google xəritəsində onu görmək olar. Ən adi bir parkdır. Obama onu açmağa gəlməyib, qırmızı lent kəsməyib, məktəblərdən uşaqları onu gözləmək və “sevinclə” alqışlamaq üçün üç saat əvvəl buraya gətirməyiblər, televiziyada isə müxbirlər hadisə yerindən coşqun reportajlar təqdim etməyiblər. Ən sadə, köhnə bir park.

Burada nə görürük? Gözümüzə dəyən ilk şey futbol meydançasıdır. Normal torlu qapı, meydan cizgiləri çəkilib, ot örtüyü var, meydanın özündə süni ot. İndi orada heç kim topun arxasından qaçmır, belə ki, yenicə yağış yağıb. Belə isə, meydan pulsuzdur. İnternetdə öz komandan üçün meydanı rezerv et və oyna və ya başqa heç kim yoxdursa, elə belə, rezervasiyasız gəl, oyna.

Futbol meydançasının yanında azarkeşlər üçün mərtəbəli skamyalar var.

Bələdiyyə işçisi meydançanın ətrafındakı qazonu təmizləyir:

Daha sonra tennis kortları gəlir, burada iki nəfərlik oyun üçün 6, bir nəfərlik oyun üçün isə (divarla) iki kort var. Meydançalarda toru hər zaman lazımi yüksəkliyə qədər çəkirlər, meydanın örtüyü yumşaqdır. Kortlar pulsuzdur, raket və tennis topu gətir, oyna. Yeri gəlmişkən, yeni başlayanlar 15 dollara raket və 5 dollara toplar (3-4 ədəd) ala bilər. Doğrudur, peşəkar raketlər 20 dəfə bahalıdır. Yeri gəlmişkən, bütün oyun meydançalarında günün qaranlıq saatlarında işıqlar yanır, axşam 10-11-ə qədər.

Yanında iki basketbol meydançası var. Burada da örtük yumşaqdır, işıqlandırma var və təbii ki, pulsuzdur.

Onun yanında voleybol meydançası yerləşir, burada toru müntəzəm olaraq gərdirirlər, meydana isə qum səpirlər. Bura da pulsuzdur, aydın məsələdir.

Bu isə parkın sakit hissəsi. İstər kitab və örtük gətirin və kölgəyə sərilin, istərsə də burada uşaqlarınız və itlərinizlə oynayın:

Tualetə getmək istəsəniz, buradadır. Pulsuzdur, qapıda rus nənəsi oturmur və kabinədə sizi kəskin qoxu qarşılamır. Təmizdir, uşağın bezini dəyişmək üçün masa var, tualet kağızı və salfetlər hər zaman yerindədir, əlüzyuyanın yanında duru sabun var. Tualetin yanında kiçik içməli su fəvvarələri var, şəkildə görünür:

Bu da uşaq meydançası, parkda iki belə meydança var, onlardan birinin şəklini yerləşdirirəm. Meydanlar torla hasara alınıb, belə ki, çox balaca - 2-5 yaşlı uşaqlar üçündür. Qumluq, fərqli sürüşkənlər və tunellər, yelləncəklər, valideynlər üçün piştaxtalar var. Qumluq həmişə oyuncaqla doludur.

Burada isə bir neçə çardaq və skamya, habelə qrillər (şəkildə çardağın yanında) var, istənilən şəxs burada qonaqlıq, dostlarla görüş, övladının doğum günün təşkil edə və ya sadəcə kabab bişirə bilər. Pulsuz. Kabab bişirmək təkcə bağ evi olanların müstəsna hüququ deyil.

Parkda iki beysbol meydançası da var, amma orada təmir işləri aparılıb, ona görə şəklini göstərmirəm. Bir daha deyirəm, bu, ən adi bir parkdır, təkcə Amerikada deyil, Kanadada da, Avropada da, istənilən normal ölkədə belə parklar çoxdur. Çünki bütün insanların dincəlmək və ya idmanla məşğul olmaq haqqı var, təkcə zənginlərin deyil. Və, yeri gəlmişkən, otun üstündə oturmaq, uzanmaq və s. olar. Polis yaxınlaşıb sizdən qalxmağınızı istəməyəcək, yanınızdan keçən insanlar isə çaşqınlıqla sizə baxmayacaqlar.

İndi isə Bakıdakı və şəhər ətrafındakı parkların şəkillərinə baxaq. S.Razin qəsəbəsində keçmiş evimin yaxınlığındakı park:

Bu park mən 5-ci sinifdə oxuyanda ümummilli liderin 75 illiyinə ithafla tikilib. Razin qəsəbəsi üçün bu, böyük hadisə idi. Bizə hətta söz verdilər ki, H.Əliyev özü parkı açmağa gələcək. Bizi dərslərdən azad etdilər və konserv qutusunda siyənək balığı kimi paçka-paçka yaxınlıqda yerləşən beşmərtəbəli evin balkonlarına doldurdular. Beşmərtəbəli evin sakinləri belə bir basqına, təbii ki, sevinmədilər, amma nə etməli?

Bu parkda bir fəvvarə, bir Heydər Əliyev muzeyi, bir kafe və bir neçə yelləncək var – pullu. Ətrafında heç bir yaşıllıq, kölgəlik, demək olar ki, yoxdur. Hər yerdə daş örtük var. Bununla belə, mən məktəbdə oxuduğum zaman park bu vəziyyətində belə “tusovka” yeri sayılırdı. Məsələ ondadır ki, burada keçirilən vaxtı səmərəli keçirilmiş hesab etmək olmaz.

Bu da Əhmədli qəsəbəsindəki park:

Kimin adına olduğunu başa düşdünüz, yeri gəlmişkən, orada da onun adına muzey var idi, yəqin ki, indi də var. Parkın içərisində isə düz-əməlli heç nə yoxdur, yalnız mərmər var. Heç nəyə görə olmasa da, mərmər örtüyə görə biz yüz faiz dünyada hamıdan öndəyik. Ədalət naminə, parkın içində kifayət qədər yaşıllıq var, baxın:

Qəbələdə və Qubada daha iki park. Kimin adına olduğunu xatırlatmağa ehtiyac yoxdur, hə?

Bu eyni çeşidli, sütunlu, park adlandırmağın belə çətin olduğu parklara baxmaq kədərvericidir. Parka H.Əliyevin adının verilməsinə etirazım yoxdur, amma qoy bir parka versinlər, ikisinə, üçünə, amma ölkədəki bütün parkları ona həsr etmək olmaz ki! Bizim başqa hörmətli insanlarımız yoxdur? H.Əliyev adına bu muzeylər kimə lazımdır, orada ümumiyyətlə hansı eksponatlar var? Bizim muzey qurucularımız ümumiyyətlə muzey işini öyrənmirlər? Bu günlərdə bu haqda da yazmalıyam, onlar ümumiyyətlə başa düşürlər ki, muzeylər interaktiv olmalıdır, orada maraqlı şeylər olmalıdır, eyni şeylər deyil? İstəsək də, istəməsək də, Heydər Əliyev tarixi şəxsiyyətdir. Amma bütün ölkədə ondan əvvəl və sonra bir nəfər belə düz-əməlli insan olmayıb? O, onsuz da hər küncdən bizə baxır:

Yaxud da, Allah xatirinə, adı nə olursa olsun, muzeylər olsun, amma bu gərəksiz mərmərin yerinə uşaqlar və böyüklər üçün idman meydançaları tikmək olmaz? Axı bu mərmərdən daha ucuz başa gələr. Sonra da deyirlər ki, bizim insanlar parkda ancaq tum çırtlayıb qabığını tüpürür. Bu sütunlu parklarda başqa nə etmək olar ki?

Uşaqlarımız və gənclərimiz, qocalarımız, sevgili cütlərimiz, valideynlərimiz, vətəndaşlarımız amerikalılardan və ya avropalılardan heç də pis deyirlər və normal istirahət etmək hüquqları var. Yenə də mənə bulvarı və ya Koala parkını misal çəkməyin, yaxşı? Çünki bütün şəhərdə cəmi iki-üç belə park var və orada hər şey çox bahalıdır, əhalinin nə logistika, nə də maddi cəhətdən bu nemətlərə əli çatmır.

Növbəti məqalədə Azərbaycanda və ABŞ-da ictimai nəqliyyat haqqında danışacağıq. Və nə istəyirsiniz deyin, Amerika ilə müqayisədə Azərbaycanda ictimai nəqliyyatın bir sıra müsbət cəhətləri var. Bütün bunlar barədə növbəti yazıda.