DINDAR, HƏRBÇI, TƏLƏBƏ . . .

. . . Bəs növbədə kimdir?
Heç zaman sarsılmayacağını qarşısına məqsəd qoyan insanı sarsıdan hadisə
Emil Fərhadoğlu
"Tələbə və terror", "təhsil və zorakılıq", "müəllim və yaraqlı",
"akademiya və qruplaşma". Bu sözlər bir-birinin nə sinonimi, nə antonimi, nə də ononimidir. Bu sözləri birləşdirən 2009-cu il aprelin 30-dur, Azərbaycan Dövlət Neft Akademiyasıdır və ya Azərbaycan neftidir.
Mən də bir tələbəyəm, o tələbə ki, tələbə yoldaşlarım terrorun qurbanı olub. Mənə də bir müəllim dərs deyir, o müəllim ki, həmkarı yaraqlının qurbanı olub. İndi nə o tələbə var, nə də o müəllim. Nə o, dərs izah edir, nə də o biri qulaq asır. Günahları nə idi? Azərbaycan Dövlət Neft Akadamiyasında dərs demək, yoxsa orada oxumaq? Gühanları nə idi - sıravi müəllim və ya tələbə olmaq?
Məni sarsıdan da budur. Onlar nə siyasətçi idilər, nə terrorçu, nə iqtisadçı, nə də ekstremist. Bəs nə üçün onlar siyasətin, terrorun, neftin və ya ektremizmin qurbanı oldular? Gözdağımı?! Kimə, niyə və nəyə görə?
Məni sarsıdan da budur.
Hər gün səhər yuxudan duran kimi birinci işim google.com saytının "News" bölməsində "Azerbaijan" yazıb, axtarış vermək olur. Adəti üzrə aprelin 30-da da eyni hərəkəti təkrar edirəm. Açılan ilk mənbə "The Guardian" qəzeti olur, məqalənin başlığı isə 13 nəfərin ölümünə işarə edir. Donub qalıram, axtarış bölməsinə "Azerbaijan", yoxsa "Virginia" yazdığıma tərəddüd edirəm. Aşağıda isə xəbərlə bağlı 512 oxşar mənbənin bir neçəsini yoxladıqdan sonra şübhələr içərisində şoka düşürəm, istəmədiyim halda iradəmə qalib gələ bilməyib sarsılıram.
Avtomatik olaraq, son bir il gözümün qabağına gəlir: 3 terror - avqust, fevral, aprel.
Əvvəlcə dindarlar, sonra hərbçi, indi də tələbə-müəllim təbəqəsi. Cəmiyyətin əsasını təşkil edən bu 3 təbəqəyə hücum nəyə işarədir? Hələ avqust ayında baş vermiş məscid partlayışı zamanı bunun davamının gələcəyini hiss etmişdim. Ancaq, Azərbaycan cəmiyyətinin ən sakit hissələrindən birini təşkil edən tələbələrə hücumu isə ehtimal ki, heç kəs gözləmirdi (Təşkilatçılardan başqa). Belə hadisələr əsasən zərurətdən həyata keçirilir. Bu kimi qətliamlar adətən bir nəfərin deyil, bir neçə tərəfin və ya qrupun maraqları daxilində baş tutur.
Heç də hadisəni araşdırmaq və ya kimlərisə ittiham etmək fikrində deyiləm. Ancaq məni düşündürən, içimi qurd kimi yeyən bir sual var. Dindar, hərbçi, tələbə . . . bəs növbədə kimdir? Mənmi, yoxsa sən? Həkimlər, jurnalistlər, alimlər - özünüzü qoruyun! Ayıq olun, sonra gec olar. Növbə sizə də çata bilər.
Vaşington, May 2009