Cənab Kaşinin – RF Dövlət Dumasının RFKP fraksiyasından olan deputatının “Exo Moskvı” radiosunda səslənən Amerika əleyhinə isterik nitqi məni kompüter dövründən əvvəlki vaxtlar deyildiyi kimi, əlimə qələm almağa məcbur etdi.
Onun nitqindən belə çıxırdı ki, ABŞ Rusiyanı öz hərbi bazaları ilə əhatə edir. Onların Rusiya sərhədləri yaxınlığındakı raket əleyhinə radar qurğuları “nüvə qalxanı”nın effektivliyini tamamilə heçə endirəcək. Bundan sonra “Qərb adamyeyənləri” müdafiəsiz Rusiyanı tamamilə aşıracaqlar.
İsteriyaya ABŞ və Rusiya arasında Ulyanovsk şəhərinin aeroportunda Əfqanıstanla əlaqə üçün Amerika hərbiçilərindən ibarət kiçik kontingentin yerləşdirilməsi haqqında razılıq səbəb olub.
Qeyd etmək istərdim ki, Rusiyada təbliğat məqsədilə istifadə olunan “nüvə qalxanı” ifadəsini “nüvə qılıncı” ilə əvəz etmək daha düzgün olardı. Bu qılıncla hədələyən və şantaj edən Rusiya (ona qədərsə SSRİ) çox vaxt Qərbdən müəyyən güzəştlər almağa və onu dünyanın bölünməsinə iddia edən bərabərhüquqlu superdövlət kimi tanımağa məcbur etməyə çalışırdı. Bununla belə, SSRİ və Qərb arasında heç vaxt nüvə qüvvələrinin balansından başqa heç bir bərabərlik olmayıb.
Qərbdə iqtisadiyyatın inkişafı, elmi-texniki tərəqqi, hərbi-sənaye kompleksinin və mədəniyyətin inkişafı əhalinin yüksək həyat səviyyəsi ilə ayaqlaşırdı.
SSRİ-də yüksək səviyyədə hərbi potensial bu ölkədə məskunlaşan xalqların həyat səviyyəsinin hədsiz dərəcədə aşağı olması sayəsində əldə olunmuşdu.
Yeni rusların, yəqin ki, kommunal mənzillər, həyətdə ümumi tualetlər barədə təsəvvürləri yoxdur. Onlar SSRİ əhalisinin əksəriyyətinin tualet kağızının nə olduğunu bilmədiyindən və s. xəbərsizdirlər.
Kommunistlərin fəxr etməyə çalışdıqları sovet keçmişi haqqında danışmağa belə dəyməzdi, əgər onun təkrarlanması təhlükəsi olmasaydı və Qərb də bunu istəmir. Onlar dünyanı nüvə müharibəsi ilə üz-üzə qoyan yeni Karib böhranlarından, Qərbi şantaj etmək məqsədilə verilən nüvə həyəcanı elanlarından qorxurlar.
Sovet generalı olan bir tanışım Nyu-York üzərindən uçarkən dedi: “Biz çətin ki, belə bir şəhər tikə bilərik, amma onu bir neçə saniyədə sökmək əlimizdə heç nədir”.
NATO ABŞ-ın rəhbərliyi ilə hərbi cəhətdən hər zaman Varşava Müqaviləsindən güclü olsa da, onlar SSRİ-nin çılğınlığa qadir olmasından qorxurdular. Kommunistlərin-bolşeviklərin psixologiyası və mentaliteti təcavüz və avantürizmə əsaslanır. Kommunizm ideologiyası hesab edir ki, bütün kapitalizm dünyası kökünə qədər dağıdılmalıdır, onların himnində - “İnternasional”da deyildiyi kimi.
ABŞ da, qərbi Avropa da həqiqətən SSRİ-dən qorxurdular, bütün normal insanların gözlənilməyən yırtıcıdan qorxduqları kimi. Xəritədə SSRİ kimi dövlət artıq yoxdur. Bütün dünyada kommunizm qurulması ideyası da tənəzzül etdi, ordu və iqtisadiyyat, bir sözlə, tam döyüş qabiliyyətinə malik olan və əvvəlki kimi ABŞ və Avropadakı obyektləri hədəfə alan raket-nüvə potensialından başqa, sovetlərə aid hər şey zəiflədi.
1991-ci ildə SSRİ-nin dağılmasından sonra çox şey dəyişib. Nüvə müharibəsi təhlükəsi, əvvəlki kimi mövcud olsa da, kəskinliyini itirdi. ABŞ planlaşdırdığı kimi öz radarlarını və raket əleyhinə vasitələrini yerləşdirsə, Rusiyadan və ya hansısa dəli rejimdən mümkün nüvə təcavüzü qarşısında qorxu Qərb dünyasını artıq titrətməyəcək.
ABŞ heç tərəddüd etmədən Rusiyanı bu sistemlərin ona qarşı yönəlməyəcəyinə inandıran istənilən sənədi imzalaya bilər. Qərb Rusiyaya qarşı hərbi qüvvə istifadə etməyə hazırlaşmır, o, sadəcə özünü sabitliyini itirməkdə olan vaxtilə dünyanın ikinci nüvə dövlətinin mümkün nüvə şantajından qorumaq istəyir.
Mütəxəssislərin iddiasına görə, Rusiyada sabitlik hələlik Rusiyanı ayaqda tutan enerji daşıyıcılarının qiymətinin ucuzlaşması və onlara olan tələbatın azalması nəticəsində pozula bilər. Bu zaman proqnozlaşdırılan Vladimir Putinin yerinə hakimiyyətə haqqında heç bir təsəvvür olmayan şəxs və ya qüvvə gələ və əlində nüvə qılıncı ilə planetdə həyatı təhlükə altına qoya bilər.
Təəssüf ki, müasir Rusiyanın aydın milli ideyası yoxdur. Yetişməkdə olan orta sinif hakimiyyətə gəlmədən bu ideyanı irəli sürə bilməz.
Rusiyanın siyasi arenasında fəaliyyət göstərən digər qüvvələr cinayət damğası ilə işarələnib. Onları aqresiya, antiamerikanizm, intiqam hissi bürüyüb və “keçmiş əzəməti” qaytarmağı arzu edirlər. Lakin Rusiyada milli-şovinistlərlə kommunistlər və müxtəlif tərkibli ura-patriotlar kimi monarxiya və ya SSRİ-nin bərpası haqqında danışmaq sayıqlamaqdan başqa bir şey deyil.
ABŞ SSRİ-nin dağılmasından sonra tərəqqi və tarixin yeganə hərəkətverici qüvvəsi olaraq qalır, buna görə onunla əməkdaşlıq labüddür. Bütün sivil dünya faktiki olaraq ABŞ-ın müttəfiqidir. Hətta “izqoy” ölkələr də bu və ya digər şəkildə Amerika və onun müttəfiqləri ilə əməkdaşlıq etmək məcburiyyətindədir. Rusiya da buna məhkumdur. Bu mənada heç bir radar və raket sistemi buna mane olmaq iqtidarında deyil.
Bu kimi məsələlər üzrə fikir ayrılıqları əməkdaşlıq prosesində uğurla həll olunacaq. Rusiya özü də müntəzəm olaraq dəyişəcək, ABŞ-ın kiçik tərəfdaşı olmağı özünə qəbahət bilməyəcək, çünki başqa seçimi yoxdur.
Sovet totalitar sistemi tam monarxiya əsasında yaradılmışdı. İndi belə bir bünövrə yoxdur və ABŞ-ın, sovet başçısı Nikita Xruşovun BMT-də çıxış edərkən dediyi kimi, “atasını yandıracaq” yeni totalitarizmi yaratmaq üçün heç bir əsas yoxdur.
Kommunistlərin və milliyyətçi-şovinistlərin fəryadı, şivəni və hönkürtüsü ilə də olsa, Rusiya və ABŞ arasında əməkdaşlıq güclənəcək. Bu əməkdaşlıq zamanı, habelə Rusiyanın orta sinfinin şəxsində yeni qüvvələrin möhkəmlənməsi nəticəsində yeni müasir dövlət siması formalaşacaq. Bu dövlətdə qanunun aliliyinə nail oluna, total korrupsiyaya son qoyula bilər. Bu da öz növbəsində bu gün Rusiyanın vizit kartı olan mütəşəkkil cinayətkarlıq, alkoqolizm və narkomaniya problemini tədricən həll etməyə imkan verəcək.
Bu, nikbin proqnozdur, baxmayaraq ki, gerçəkləşməyə də bilər. Rusiya artıq dəfələrlə tarixi şansını itirib.
Rəy yaz