FETÖ-nün 15 iyul 2016-cı ildəki həbi çevriliş cəhdindən 40 gün sonra Türkiyə silahlı qüvvələri Rusiyanın razılığını alaraq Suriya sərhədinin o biri tərəfinə keçdi.
”Fərat qalxanı” adlandırılan bu hərbi əməliyyatın məqsədi Türkiyənin cənub-qərb, Suriyanın isə şimal-qərb sərhədlərində yaradılmaq istənilən kürd muxtariyyətinin qabağını almaq idi və Türkiyə buna Suriyanın şimal şərqində də nail olaraq 911 kilometrlik sərhədi öz nəzarətinə aldı.
Əməliyyatın başlamasından iki gün sonra isə Türkiyədə başqa bir mühüm hadisə yaşandı: ölkənin böyük dövlət şirkətlərinin və banklarının hamısı eyni çətir altında toplanaraq Varlıq Fondu yaradıldı.
Diqqət buyurun, lütfən: ölkədə fövqəladə vəziyyət var,sərhədin o tərəfinə təşkil edilən ölüm-dirim mahiyyətli hərbi əməliyyatın başlamasından 2 gün sonra dövlətin bütün böyük şirkət və bankları eyni çətir altında toplanlıır.
Hamının təəccübünə səbəb olan bu addım “Yoxsa Xəzinənin təminat məktubları ilə kredit almaq artıq mümkün deyil? Varlıq Fondunun yaradılmasına bundan başqa nə səbəb ola bilərdi?”- suallarıyla şübhə altına alınmışdı.
Həqiqətən də özünün dövlət ənənələrinə bir çox sahədə riayət edən Türkiyə Cümhuriyyətinin xaricdən kredit axtararkən ən etibarlı təminatı Xəzinəsi olmuşdu.Varlıq Fondu sanki Xəzinədən də səlahiyyətli bir qurum kimi meydana çıxırdı.
Deyəsən, elə düşünülmüşdü ki,iqtidar tərəfindən ümumi dəyəri 200 milyard dollar olaraq müəyyənləşdirilən Varlıq Fondu yaradılan kimi onun adı Türkiyə üçün əcnəbi kredit krantlarının avtomatik şəkildə açılmasına səbəb olacaq. Ona görə də işin əvvəlində kreditlər üçün qapılar döyüləndə pul tələb edilən tərəflərlə bir az saymazyana davranıldı; necə olsa da 200 milyard dollarlıq Fondun adının kifayət edəcəyi düşünülmüşdü.
Ancaq “evdəki hesab bazara uyğun gəlmədi” və Varlıq Fondunun rəhbərliyi 2 dəfə dəyişdirildi. 24 iyun 2018-ci ildə Türkiyə tamamilə prezident üsuli-idarəsinə keçəndən sonra ölkə prezidenti Erdoğan həm də Varlıq Fondunun prezidenti oldu, cənab Erdoğanın kürəkəni, maliyyə və xəzinə naziri Berat Albayrak isə onun müavini.
Yaxşı, ölkə prezdeintinin həm də ölkənin bütün varidatının toplandığı Varlıq Fondunua da başçılıq etməsi ölkənin kredit alma imkanlarını artırdımı? Təəssüf ki, yox2018-ci ilin payızından üzübəri cərəyan edən proseslər göstərdi ki, əksəriyyəti gəlirlə işləyən (Çay şirkətinin zərərlə işləməsinin səbəbi son illərdəki seçki və referendum kampaniyaları dönəmlərində iqtidar partiyasının təbliğatında külli miqdarda pulsuz quru çay paylanması idi) və Varlıq Fondu çətiri altında toplanan bu şirkətlərin varlığını təminat göstərərk kredit kanallarını açmaq mümkün olmadı.
Katarın “isti pulu” və yüksək devalvasiya şərtiylə açdığı swap xətti olmasaydı,iqtisadiyyatın bu günkü mənzərəsinin necə olacağını heç kim təxmin edə bilməyəcəkdi.
Dövlət başçısı və lideri olduğu iqtidar partiyası Varlıq Fondundan öz tərəfdarlarının iqtisadi maraqlarını təmin etmək məqsədiylə istifadə etdilər. Yəni,Fond yaradıldığı məqsədə xidmət edə bilmədi,əcnəbi kreditorlar onun varlığına güvənmədilər.
Əslində Türkiyə hökumətinin “Varlıq Fondu” yaradaraq iqtisadiyyatdakı problemləri həll etməyi düşünməsi işin əvvəlindən özülü düz qoyulmayan bir cəhd idi. Çünki “fondlar” təbii sərvətlərlə zəngin olan ölkələrdə yaradılır, sərvətlərdən gələn pullar yeni investisiyalara yönəldirilməyəndə və ya kredit almaq üçün istifadə edilməyəndə “fond”un hesabında qalıb daha da artır. Bu, gələcək nəsillərin haqqıdır,təbii sərvətlərin tükənməsi halında ölkənin gələcək nəsillərinin də o sərvətdən yığılmış pullardan istifadə etmə haqqı olmalıdır.Təbii sərvətləri olmadan öz iqtisadiyyatını inkişaf etdirməyə çalışan Türkiyənin iri dövlət şirkət və banklarını eyni çətir altında toplayaraq kredit almağa çalışmasının uğurla nəticələnməyəcəyi əvvəlcədən məlum idi.
Bəs Azərbaycanın bu cəhdini necə dəyərləndirməli? 2007-ci ildə o vaxtkı iqtisadiyyat naziri Heydər Babayevin başında durduğu 90 milyon dollar sərmayəli Dövlət investisiya şirkəti yaradılanda tənqid etmişdim.Gələn son xəbərlərə görə, yeni bir dövlət investisiya şirkəti yaradılıb.
13 il əvvəlki şirkətin gördüyü (və ya görmədiyi) işlər barədə heç bir məlumat yox ikən dövlətin yenidən investisiyalara həvəslənməsini necə izah etməli? Deyək ki, ARDNŞ özü birbaşa kredit tapa bilmirsə və Azərbaycan dövlətinin təminat məktubuyla da o kredit verilmirsə,ARDNŞ-i başqa şirkətlərlə eyni çətirin altında gətirəndə kredit almaq mümükn olacaqmı?
Yadıma gəlir ki,2012-ci ilin fevralıdan Rövnəq Abdullayev İstanbulda “Bazara çıxardığımız Eurobondlara 30 dəqiqədə 500 milyon Euro təklif gəldi.Ancaq satmaq istəmirik,satmayacağıq çünki heç vaxt ehtiyacımız olmayacaq”- demişdi.
Yoxsa indi ARDNŞ “Junk bond” bazarından da kredit tapa bilmir?
Mayis Əlizadə
Rəy yaz