Rüstəm İbrahimbəyovun Milli Şuraya müraciəti

Prezident İlham Əliyevin prezidentliyinin üçüncü dövründə Milli Şuranın fəaliyyət proqramının hazırlanması üçün mühüm mərhələ açılıb. 2013-cü ilin prezident seçkiləri ərəfəsində yaradılan təşkilatımız bu mərhələdə öz tarixi missiyasını layiqincə yerinə yetirdi: Milli Şuranın prezidentliyə vahid namizədi Cəmil Həsənli seçkilərə gələn seçicilərin əksəriyyətinin dəstəyini qazandı və son 20 ildə ilk dəfə olaraq dünya birliyi Azərbaycanda keçirilən prezident seçkilərinin ümumqəbul olunmuş demokratik normalara cavab vermədiyini etiraf etdi.

Bizim ümumi qələbəmizə ən çox töhfəni iki partiya verdi: Xalq Cəbhəsi və Müsavat partiyaları. Klassik Xalq Cəbhəsi Partiyasının, El hərəkatının və digərlərinin də rolu böyük oldu. Ümid etmək istərdik ki, bu partiyalar və təşkilatlar bundan sonra da demokratik qüvvələrin ümummilli birliyi kimi Milli Şuranın ideyalarını dəstəkləyəcək.

Bu gün Şuranın fəaliyyəti Azərbaycan cəmiyyətinin demokratik dəyişikliklərə hazıq olduğunu üzə çıxardı. Əvvəllər pərakəndə vəziyyətdə olan müxalifət qüvvələri ümummilli maraqları məhdud partiya maraqlarından üstün tutmağa qadir olduğunu və birlikdə fəaliiyət göstərməyin effektiv olduğunu nümayiş etdirdi. Bu, Milli Şuranın bundan sonra da Azərbaycanda demokratik islahatlarda birləşdirici rolunu oynayacağına ümid doğurur.

Lakin Milli Şuranın yaradılması ideyasının təşəbbüsçüsü kimi mən, onun yaradılması zamanı başa düşmüşdüm ki, demokratik qüvvələrin koalisiyasının bu qədər geniş tərkibi tədricən mövcud partiyalararası fikir ayrılıqları səbəbindən dəyişəcək. Məsələn, qəflətən demokratikyönlü mətbuata prezident seçkilərinin nəticələrindən və seçkiqabağı dövrdə Milli Şuranın hərəkətlərindən narazılıqla bağlı məlumatlar sızmağa başladı. Bu cür rəyləri obyektiv hesab etmirəm. Nəhəng maliyyə vasitələri, inzibati resurslar və zorakılıq aparatı ilə müdafiə olunan hakim rejimin seçkiləri açıq şəkildə saxtalaşdırmağa başladığı bir şəraitdə biz yalnız mənəvi qələbə əldə edə bilərdik ki, buna da nail olduq.

İndi də bundan sonra hakimiyyət tərəfindən təşkil edilən mümkün hücumlara məruz qalacaq Milli Şuranın gələcəyi haqda bir neçə kəlmə. Şübhəsiz ki, müxtəlif səbəblərdən Şura üzvlərinin bir hissəsi qurumu tərk edə bilər. Lakin əminəm ki, bizim sıralarımız vətəndaşların əsas hüquqlarının pozulduğu, korrupsiya rejiminin hökm sürdüyü ölkədə demokratik islahatların qaçılmaz olmasına inanan insanlarla genişlənəcək.

Bu cür düşüncələrə inanan şəxs və Milli Şuranın işində fəal iştirak etmək niyyətində olan şəxs kimi mən bununla yanaşı yaxın sessiyada Şuranın sədri vəzifəsindən azad edilməyimlə bağlı məsələ qaldıracam.

Son illər mən vaxtımın və gücümün çoxunu ölkədə hakimiyyətin də hesablaşa biləcəyi ictimai rəyin formalaşmasına yönələn ictimai-siyasi fəaliyyətə ayırdım. Ziyalılar Forumunun və Milli Şuranın işində iştirak məndən fəallıq tələb edirdi və indi də edir. Bəzən mən bir sıra obyektiv səbəblərdən bu fəallığı göstərə bilmirəm. Öz fəaliyyət tərzimlə əlaqədar uzun müddət Azərbaycandan kənarda qalmalı oluram. Və mənim bir sıra yaradıcılıq öhdəliklərim də var ki, onların yerinə yetirilməsi üçün təəssüf ki, az vaxt qalır.

Mən Milli Şuranın sədri postuna professor Cəmil Həsənlinin namizədliyini təklif edirəm. C.Həsənli bundan əvvəl də Azərbaycanda və onun hüdudlarından kənarda yüksək dəyərləndirilib. Son prezident seçkiləri prosesində isə məlum oldu ki, onun timsalında xalqımız görkəmli siyasi xadim qazanıb.

Milli Şuraya siyasətə qəlbinin səsi, Azərbaycanda demokratiyanın qələbəsinə təmənnasız səyləri ilə gələn milli ziyalıların parlaq nümayəndəsinin rəhbərlik etməsini mühüm hesab edirəm. Mənim fikrimcə, Cəmil Həsənli məhz belə şəxsiyyətdir.

Hörmətlə,

Rüstəm İbrahimbəyov