Mehriban Əliyeva indi də siyasətçi qismində

Vladimir İliçin sözlərini dəyişdirərək belə demək istəyirəm: çoxdan gözlədiyimiz hadisə baş verdi!

Bu hadisə miqyasına görə, demək olar ki, inqilabi hadisədir. Bundan sonra Mehriban Əliyeva hakim partiyada iki nömrədir. Bu, yeni YAP sədr müavininin ən azından partiyada 1 nömrəli planlardan və daha nələrdən xəbər verir.

Bu onlara nə üçün lazımdır? – bu vəziyyətdə yaranan ilk və qanunauyğun sual. Partiyadaxili həyat məsələlərini həll edən Mehriban Əliyeva təsəvvür etmək çətindir, onun hansı məsələlərə baxacağını da təsəvvür etmək çətindir.

Amma bütün bu suallar məntiqə əsaslandıqda yaranır. Amma reallığa əsaslansaq, hər şey kifayət qədər məntiqlidir: bu, hakimiyyətə doğru növbəti addımdır.

Faktiki olaraq son addımı atmaq – dövlət vəzifəsinə təyinat almaq qalır, buradan ən yüksəklərə yol açılacaq. Bütün əvvəlki təyinatlar kimi, butünki seçim də təcrübi mənadan daha çox rəmzi xarakter daşıyır.

Əsas olan niyyətin nümayişidir.

Bu gün Mehriban Əliyeva onsuz da tez-tez mədəniyyət naziri, gənclər və idman naziri, xarici işlər naziri və hətta baş nazir funksiyalarını yerinə yetirir. O, “Eurovision” komissiyasına rəhbərlik edib, indi isə Avropa Olimpiadasının keçirilməsi üzrə komissiyaya rəhbərlik edir.

Heydər Əliyev Fondu ictimai təşkilatının faktiki səlahiyyətləri və maliyyə imkanları heç kimə məlum deyil. Lakin şişirtmədən demək olar ki, bu səlahiyyət və imkanlar bir çox Azərbaycan nazirliyinin imkanlarından daha çoxdur. Bunun səbəbi fonda rəhbərlik edən şəxsə bağlıdır.

Elə indi də bundan sonra YAP-ın az-çox əhəmiyyətli tədbirlərinin Mehriban Əliyevanın himayəsi altında keçiriləcəyini və bütün partiya uğurlarının və nailiyyətlərinin onunla bağlı olacağını proqnozlaşdırmaq çətin deyil.

Prinsipcə, bu, vaxtilə İlham Əliyevin namizədliyinin irəli sürülmsəi üçün tətbiq olunan sxemdir, o, idman entuziastı və neft işlərində köməkçi kimi başlamışdı.

Bir qayda olaraq, bütün bu əməllərdən sonra kadr dəyişiklikləri gəlir. Bu o deməkdir ki, YAP-a yeni köməkçilər və funksionerlər gələcək, onlar müəyyən edilmiş standartlara uyğun olmalıdır: xarici görünüş və üslubu, əsli, xarici dil biliyi və s. Hazırki YAP tərkibində bu cəhətdən fəxr edəcək bir şey yoxdur. Məsələn, Siyavuş Novruzovu Mehriban Əliyevanın köməkçisi kimi təsəvvür etmək çətindir.

Bütün bunlar adətən naxçıvanlıların və Ermənistandan gəlmələrin daxil olduğu sülalənin mövqeyinin zəifləməsi deməkdir. Hakim partiyada onların mövqeyinin zəifləməsi ölümcül olmasa da, ciddi siqnaldır. Lakin bu, hakimiyyət üçün müxalifət düşərgələrinə keçidlər kimi kifayət qədər xoşagəlməz nəticələrə gətirib çıxara bilər. Müxalifətə keçənlərlə birlikdə onların maliyyə axını da müxalifətə yönələcək.

Bu vaxtilə qüdrətli sülalənin üzvləri üçün ilk zəng bu gün, keçmiş təhsil naziri Misir Mərdanov YAP Siyasi Şurasına seçilmədikdə çalındı. O, bu gün Ermənistan gəlmələri arasında ən nüfuzlu nümayəndədir.

Bunun sadəcə təsadüf və ya qanunauyğun proses olduğunu yaxın gələcək göstərəcək.

Sirr deyil ki, Boz Kardinalın gedişi də növbədədir. Onun yerinə kimin gələcəyi çox mühüm məsələdir, amma şəxs nöqteyi-nəzərdən deyil, seçim meyarları nöqteyi nəzərdən. Nəyə üstünlük veriləcək – regionallığa, yoxsa şəxsi yaxınlığa?

Digər tərəfdən, ailə bütün hakimiyyəti və səlahiyyətləri öz əlində cəmləşdirərək, böyük risk edir. Bu, onların manevretmə imkanlarını avtomatik olaraq daraldır. Bu halda onlar səhvlərə və müvəffəqiyyətsizliklərə görə məsuliyyəti başqasının üstünə atmaqda çətinlik çəkəcəklər.