Monoloqla idarə edilən ölkədə dialoq

Prezident Administrasiyasının şöbə müdiri Əli Həsənov dialoqlara başlayıb. Hər halda onun keçirdiyi son görüşləri belə təqdim edirlər. Əvvəl qəzet redaktorları ilə, sonra QHT-lərlə görüş olub və davam edəcək. Amma görüşlər o cür davam etsə, bunun hətta adını da dialoq qoymaq mümkün olmayacaq. Axı dialoq hansısa problemin və ya problemlərin həlli üçündür, sadəcə görüşmək, təkliflər toplamaq üçün yox. Ortada hansısa problemlərin həlli üçün bir layihə olur və tərəflər bunda razılığa gəlirlər. 
Təklifləri dinləməyə və toplamağa qalsa, onlar mətbuatda dəfələrlə səsləndirilib, hətta məktublar, bəyanatlar, yol xəritəsi sənədləri və müxtəlif vasitələrlə çoxdan bu hakimiyyətə çatdırılıb. Istək olsa, onlar görüşsüz, dialoqsuz da həll edilər. Hakimiyyətin də borcudur həmin problemləri təkliflər olmadan da öyrənib həll etsin. 
Onsuz da dünyaya nümayiş etdirmək üçün dialoq görüntüsü yaratmaq nə Azərbaycan cəmiyyətinin işinə yarayacaq, nə də hakimiyyət üzərindən tənqidləri götürəcək. Indi heç kimi aldatmaq olmur. Necə deyərlər, su meymunun boğazına çatıb. Ölkədəki problemlər o qədər kəskindir ki, onları nə malalamaq mümkündür, nə də xalqın bunlar barədə fikrini çaşdırmaq. Əhalinin böyük kəsimi bu gün qorxub səsini çıxarmırsa, o demək deyil ki, vəziyyətdən hali deyil və bununla barışır.
Ayryı-seçkilik
1) Bu necə dialoqdur ki, Azərbaycan vətəndaş cəmiyyətinin ən tənqidçi nümayəndəsi olan Leyla Yunus görüşə dəvət almayıb? Səidə Qocamanlı onsuz da sizin sözünüzü demirmi?
2) Mətbuatın problemlərini dialoqla necə həll edirsiniz ki, yalnız adı olan qəzetlərinizə 50 min, satışına görə onlardan 50 dəfə böyük olan qəzetə isə 30 min manat verirsiniz, yaxud başqa birisinə heç nə vermirsiniz? Baxmayaraq ki, bu pulların verilməsinin özü, ümumiyyətlə, söz azadlığı prinsiplərinə ziddir. 
Tənqidə dözümsüzlük
Bu hakimiyyətin alovlu müdafiəçisi, Ana Türkmənistan Partiyasının sədri deputat Fəzail Ağamalı bu günlərdə ITV-ni tənqid etdi. Amma nələr başa vermədi?! ITV-nin rəhbəri onu təhqir etdi. Aşağıladı ki, Fəzail Ağamalının ITV-ni tərifləməsi onları biabır edərdi, nəinki tənqid etməsi.
Fəzail Ağamalının özü kimi formal müxalifət rolunu oynayanlar, YAP-çı deputatlar, hətta... onun özünün qoynunda böyüdüb “zirvələrə” qaldırdığı Zahid Oruc da ITV-ni müdafiə etdi. Hamısı söylədi ki, olmaz ITV-ni tənqid etmək! Bəh-bəh, hətta kimsə bəyan etdi ki, Ismayıl Ömərov orada yeni TV məktəbi yaradıb. 
Məsələ bu adamlarda və onların nə deməsində deyil. Amma sual olunur:
1) Ölkədə tənqid və daialoq mühiti yaratmaq üçün mövcud olan ITV-ni tənqid etmək olmursa, onun efiri bu hakimiyyətin tərifindən ibarətdirsə, dialoq görüşləri nəyi dəyişmək istəyir və nəyi dəyişə bilər?
2) Bəs bu dialoq TV-lərdə niyə getmir, təkliflər orada niyə səslənmir? 
Problemlərin həllini pərdələmək
Belə görüşlərlə çox sərt problemləri də həll etmək olar. Məsələn, bütün siyasi məhbusları da azad etmək olar, bütün qəzetlərə ədalətli şəkildə və kifayət qədər pul da paylamaq olar. Hətta müxalifət partiyalarına qərargah da verilə bilər, lap bir-iki korrupsioner naziri də dəyişmək olar. Amma sonucda bunlar ölkədə azadlıqların bərpasına, hüquqların qorunmasına, ölkədəki vəziyyətin yaxşılaşmasına gətirməyəcəksə, deməli, haqqında danışdığımız görüşlər bu hakimiyyətin özünə lazımmış, vəssalam. Köklü dəyişiklik, islahat istəyi varmı? Məsələn, bununla bağlı:
1) Icra hakimiyyətinin qəzetlərə pul paylaması nəyə lazımdır? Bunun əvəzinə reklam qadağalarını götürün, yayıma əngəlləri qaldırın, mətbuatın fəaliyyətinə münasibəti dəyişdirin. Mətbuata dəstək vermək istəyirsinizsə, normal ölkələrdəki kimi, gənclərə və təqaüdçülərə hər kəsin özünün seçdiyi bir qəzetə abunə yazılmağa pul ayırın. Tutaq ki, jurnalistlərə ev payladınız, sabah da onların çoxu getdi bu peşədən. Yenəmi evsiz jurnalistlərə ev paylayacaqsınız? Evsiz müəllimə niyə paylamayaq onda? 
2) Məmurların və prezidentin öz yaxınlarına məxsus şirkətlərə şərait yaratmasını gizli saxlayan qanun qüvvəyə minirsə, korrupsiya ilə necə mübarizə aparacağıq?
Belə misallar çox çəkmək olar - seçkilər, məhkəmələr və s. Bəs onda görəsən fərqli fikrin rədd edildiyi və Ilham Əliyevin “hər şey yaxşıdır və Azərbaycan durmadan inkişaf edir” monoloqu ilə idarə edilən ölkədə necə dialoq aparılacaq?