Rauf hamıya salam göndərir

Bu gün Rauf Mirqədirovun atasının vəfatının 3-cü günüdür. Hakimiyyət ona atası ilə vidalaşmaq və başsağlığı qəbul etmək imkanı verib.

Yas çadırında üzü qırxılmamış Rauf ikisi Şvarsneqrə bənzəyən üç MTN işçisinin əhatəsində başsağlığı qəbul edirdi.

O, möhkəm dayanırdı, bir qədər arıqlayıb, gözləri çöküb. Amma atasını itirdiyini nəzərə alsaq, bu, tamamilə təbiidir.

- Hamıya salam de, heç kim narahat olmasın, özümü yaxşı hiss edirəm, baxmayaraq ki, atamdan sonra bir qədər pis oldum, amma şadam ki, onunla vidalaşa bildim, dedi Rauf.

Onun başına gələnlər haqqında demək olar ki, bir kəlimə belə demədi.

- Vaxt gələcək, müzakirə edəcəyik. Başa düşmürəm bu, kimə lazımdr. Ailəmlə danışa bilmədim, uşaqlar üçün darıxıram, həyat yoldaşımdan nigaranam. Onlar orada necədirlər? Əgər bacarsan, onları çox sevdiyimi və narahat olduğumu çatdır. Mənəvi-psixoloji vəziyyətim normaldır. Çox oxuyuram.

Hə, bir də həyat yoldaşıma de ki, Şeydaya (kiçik qızı) desin onun və böyük bacısının sözünə baxsın, onları incitməsin. O, məndən başqa heç kimə qulaq asmır, çox inadcıl və xaraktercə liderdir, yaşı az olsa da, həmişə ondan xeyli böyük olan bacısına əmr verir, deyə Rauf duyğularını bölüşür.

Rauf Mirqədirova bu çətin günlərində dəstək olmaq üçün gələn dostlar, qohumlar, ictimai və siyasi xadimlər çadıra girdikcə, söhbətimiz bölünürdü.

Sonda qucaqlaşıb vidalaşırıq:

- Çalış, ailəmə çatdır: Onları çox sevirəm, çox!

Rauf bu son ifadələrinə insanın sözlə ifadə edə biləcəyi maksimum istilik qoşur...