Renessans gözləntisində

Demək olar ki, prezident, yeni başlayan ilə bədii istiqamət verib. O, yanvarın 11-də Nazirlər Kabinetinin geniş iclasında Azərbaycanın struktur və kadr islahatları ili kimi bunun anonsunu verib.

Sitat: "Sonra da baxanda görürük ki, bizim idarəetmə strukturumuz böyük dərəcədə şişirdilib. İndi dünyada əks proses gedir - idarəetmə daha yığcam, çevik, daha da məqsədyönlü və az işçi ilə böyük iş görmək üçün. Amma bizdə idarəetmə sistemi şişir. Buna son qoyulmalıdır. Ona görə struktur islahatı, kadr islahatı aparılmalıdır".

Azərbaycanın ifadə və fikir azadlığı ilə bağlı problemlər şəraitində intibah yoluna qədəm qoya bilib-bilməyəcəyini demək çətindir, amma, istənilən halda, ölkəni idarəetmə sistemində cəmiyyətin həsrətində olduğu dəyişikliklərin vaxtı çatıb və Əliyevin onları dilə gətirməsi təsadüfi deyil.

Prezidentin, ən azından gömrük-vergi sistemində dəyişikliklər şəraitində qeyri-sabitliyin əhatəsində sabitlik haqqında arxaik bəyanatlarına sadiq qalması faktı narahatlıq yaradır.

Sitat: " Bildiyiniz kimi, keçən il dünyanın müxtəlif bölgələrində, o cümlədən bizim bölgəmizdə çox xoşagəlməz proseslər gedirdi, yeni risklər, yeni təhdidlər yaranır. Əvvəlki illərdə başlanmış münaqişələr, qanlı toqquşmalar davam edir, bir çox yerlərdə sabitlik pozulur, kütləvi etiraz aksiyaları geniş vüsət alır. Bu mənfi mənzərə fonunda Azərbaycanın uğurları özünü daha da qabarıq şəkildə büruzə verir. Azərbaycan inkişaf, tərəqqi, sabitlik ölkəsidir".

Bu mesajdan belə çıxır ki, "nəzarət olunan cəmiyyət" daxili siyasi kursu əvvəlki kimi qalır. Onun ictimai həyatın demokratikləşməsini gözləyən beynəlxalq institutların ünvanına güclü məzəmməti də buna dəlalət edir. Prezident Qərbin Azərbaycana yanaşmasında ikili standartlara eyham edərək, əvvəlki məzəmmətlərini erməni amili ilə gücləndirib. O, öz nitqində Ermənistan tərəfin xarici siyasətində ənənəvi olaraq istifadə etdiyi "konyak diplomatiyası" terminindən istifadə edib və Avropa institutlarını bu təzahürü araşdırmağa çağırıb. Görünür, Əliyev Azərbaycanın ünvanına "kürü diplomatiyasından" istifadə ittihamlarına qarşı əngəl yaratmağa çalışır. O, həmçinin dolayı yolla Qərbi Ermənistanın, onun sözlərinə görə, xalqın dəstəyinə malik olmayan və onun maraqlarını təmsil etməyən keçmiş administrasiyası ilə əməkdaşlıqda ittiham edib. Burada həmçinin Qərbin Azərbaycanda ildən-ilə qeyri-demokratik seçkilər nəticəsində formalaşan rejimin qeyri-demokratikliyi haqqında tənqidinə qarşı sipər yaradılmasının əlamətini görmək olar.

Bu, onun əvvəllər istifadə etmədiyi addım idi. Keçmişdə Əliyev adətən insan hüquqlarının pozulması ittihamlarından müdafiə kimi milyonlarla Azərbaycanlı qaçqının hüquqlarının pozulması probleminə üz tuturdu.

Bununla belə, o, Avropa İttifaqının ünvanına ehtiyatlı və yumşaq reverans edərək, Aİ-nin Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün pozulmasını nəzərə aldığını qeyd edib. Bununla o, Brüssellə strateji tərəfdaşlıq haqqında sazişin bağlanması və onun imzalanması məsələsi üzrə gələcək əməkdaşlığın birbaşa Qarabağ münaqişəsində Azərbaycanın mövqeyinin qəbul edilməsindən keçdiyinə işarə edir.

Sitat: "Keçən il Avropa İttifaqı ilə Azərbaycan arasında tərəfdaşlığın prioritetləri adlı mühüm sənəd imzalanmışdır. Bu sənəddə bir çox məsələlər öz əksini tapır. Xüsusilə onu vurğulamalıyam ki, Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ilə bağlı olan məsələlər çox müsbət xarakter alır. Bu sənəddə Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə, suverenliyinə, sərhədlərimizin toxunulmazlığına dəstək və hörmət ifadə olunur".

Əliyevin çıxışında böyük yer tutan münaqişənin özünə gəlincə, burada mövqe dəyişməz qalıb - bütün mümkün vasitələrlə, o cümlədən hərbi yolla Azərbaycan torpaqlarının işğaldan azad edilməsi.

Sitat: "Mən dəfələrlə bunu bildirmişəm, bir daha demək istəyirəm ki, Ermənistanı bu ağır böhranlı vəziyyətdən çıxarmaq üçün bir yol var, o da Azərbaycan ilə münasibətləri normallaşdırmaqdır. Biz buna hazırıq. Ancaq əlbəttə ki, buna nail olmaq üçün bir şərt var - Ermənistan silahlı qüvvələri işğal edilmiş torpaqlardan çıxarılmalıdır".

"2018-ci ilin sosial-iqtisadi inkişafının yekunları və qarşıda duran vəzifələr" adı altında keçirilən müşavirənin əsas məsələsi yenə də kölgədə qaldı. Neft qiymətlərinin bahalaşması hesabına təmin olunmuş ÜDM-in 2%-dən az artışı hökumətin nailiyyətlərinin geniş şərhinə ehtiyac qoymayıb. Təkcə Dünya Bankının Doing Business hesabatında Azərbaycanın 25-ci yerə yüksəlməsindən başqa. Bu qiymətləndirməyə Əliyevin bəyan edilən islahatlarının nəticəsi kimi baxmaq olar.