Paxıl xalqın prezidenti

Bir neçə gündür müzakirə edilən çıxışı da göstərdi ki, “Bizim paxıllığımızı çəkirlər!” kəlməsi Ilham Əliyevin dilindən düşmür. Sən demə, bütün dünyada bizdəki inkişafın paxıllığını çəkirlərmiş. Corab istehsal edə bilməyən bir ölkənin nəyə görə paxıllığını çəkmək olar görəsən? Neftə görəmi?
Bir dəfə Ermənistan prezidenti bizdəki iqtisadi inkişafın Ermənistandan da geridə olduğunu söyləmiş və demişdi ki, neftin payını çıxsan Azərbaycan onun ölkəsindən geridə qalar. Bu da ermənilərin inkişaf nağılıdır, guya onlarda da inkişaf var. Amma neftin payı ilə bağlı fikir bir həqiqətdir, bunu Azərbaycanın ən mağmın iqtisadçısı da deyir, ən savadsız vətəndaşı da bilir. Azərbaycan iqtisadiyyatının çox böyük hissəsini birbaşa və dolayısı ilə az bir adamın çalışdığı neft sektoru yaradır, hazırda büdcəmizin 73 faizi neftə bağlıdır.
Xatırladım ki, Ilham Əliyev o zaman da erməni prezidentin çıxışı ilə bağlı bildirmişdi ki, bu fikirlər bizdəki inkişafa paxıllıqdan yaranır. Ola bilsin, kimlərinsə bizim neftə paxıllığı tutur, amma gəlin görək bizim xalqın kimə və nəyə paxıllığı tutur? Bir-bir sadalaya bilərik...
Ilham Əliyevin özünə paxıllıq. Hər bir azərbaycanlı onun qədər varlı bir adama paxıllıq etməzmi?! Hər kəs bilir ki, o, ölkənin və dünyanın ən varlı adamlarındadır. Onun pulları nağıllara sığmır. Bütün günü oturub mənəviyyat dolu şeirlər oxusan belə, bu zənginliyə biganə qalmaq olmur. Yazıq azərbaycanlılar! Bu pulları təsəvvür etməyin ağırlığı və uşaqlarına IPhone almaq həsrəti onları birtəhər edəcək.   
Nazirlərə paxıllıq. O qədər var-dövlət yığıblar ki, Gədəbəyin dağ kəndlərinin sakinlərindən tutmuş, Içərişəhər sakinlərinədək hər kəs onların zənginliyini hiss edir. Dağlar belə bu möhtəşəm zənginliyi hiss edir, gədəbəylilər hiss etməsinmi? Qız qalası bu böyük pulları oynadanların səxavəti ilə bəzənib-düzəndi, müasir və elit abidə oldu, ətrafdakı camaat neyləsin?!
Böyük və kiçik məmurlara paxıllıq. Düzdür, neft kimi fontan vurmur, neft başqalarınındır, amma onların pulları da yerdən bulaq kimi qaynayır. 
Avropalılara paxıllıq. Heç bir nefti, heç bir yeraltı sərvəti olmayan Isveçrəyə necə paxıllıq etməyəsən. Ədalətli ictimai həyatı bir yana qalsın, Azərbaycan iqtisadiyyatı onun iqtisadiyyatının yanından yel olub ötə bilməz.
Norveçə paxıllıq. Azərbaycanlılar paxıllıqdan ölür ki, hər doğulan körpəni ölkədə böyük dövlət qayğısı gözləyir, hətta hələ doğulmamış körpənin neft payı qorunur. Cəlilabad sakinləri isə kartofa mərsiyə deyib ağlayır. Gah kartof olmur, gah da kartof olur, alan tapılmır. Yeri gəlmişkən, elə həmin rayonda təzək bazarı var. Hər payız həmin bazarda xalq enerji alıb-satır.
Gürcülərə paxıllıq. Saakaşvili kimi prezidentləri var. Ayağına rezin çəkmə geyib, xalqla birlikdə selin içinə girir. Babat bir cəmiyyət qurublar, məhkəməsi, idarəçiliyi, nə bilim, yol polisi azərbaycanlıların qəlbində həsəd və paxıllıq yaradır.  
Irana paxıllıq. Azərbaycan vətəndaşları müalicə üçün Irana gedir. Onların əli daha yüksək səhiyyə xidmətlərinə çatmır, bu səbəbdən Avropaya gedə bilmirlər və ucuz, həm də bizdəkindən qat-qat üstün səhiyyəsi olan bu ölkəyə möhtac qalıblar. Təzad dolu reallıq budur ki, azərbaycanlılar həm azadlığın şah olduğu Avropanın, həm də azadlığın heç olmadığı Iranın səhiyyəsinə paxıllıq edirlər. Hətta Iran da bunu dəyərləndirməyə can atır, sərhədlərimizə yaxın bir yerdə bizim əhaliyə pulsuz tibbi xidmətlər göstərən bir xəstəxana tikir. Fürsəti əldən vermir...
Siyahını paxıllıq içərisində yaşayan xalqımızın övladları davam etdirə bilərlər...