Təkcə Azərbaycan və onun kimi tənqidi mətbuatın əzildiyi ölkələrdə deyil, mətbuatın tam azad olduğu ən demokratik ölkədə də prezident jurnalistlərin dostu elan edilərsə, demək, orada mətbuat azadlığının hökmən problemi var.
Adama gülərlər. Biabırçılıq sayılar belə bir nominasiya üzrə mükafat təsis etmək...
Əvvəla, azad ölkədə prezident mətbuata qeyri-dost münasibət bəsləyə bilməz. Istəsə belə! Mətbuatı sevməyə bilər, amma onun qeyri-dost münasibəti sərgiləməsi mümkün deyil. Dost olmayıb neyləməlidir ki?! Yaxud dost olub neyləməlidir ki? Ümumiyyətlə, söhbət dostluqdan getmir burada. Ölkə qanunları və konstitusiya normaları var, mətbuat azadlığı prinsipləri var. Onlara əməl etmək kimi qanunu vəzifədən gedir söhbət. Bunlardan biri də mətbuatın və jurnalistin fəaliyyətinə hər mənada müdaxilə etməməkdir.
Ikincisi, mətbuat prezidenti dost elan edə bilməz. Bu, xəyanətdir, satqınlıqdır, yaltaqlıqdır. Ictimai vəsaitləri idarə edən bir kəsə necə dost demək olar? Sənin işin onunla dostluq etmək yox, onun fəaliyyətini hər cür üzünə işıqlandırmaqdır. Məsələn, dostunun fəaliyyətini obyektiv işıqlandırmağına kim inanar? Ilham Əliyev bir yana qalsın, bu, Barak Obama da olsa belə, ölkən də Azərbaycan yox, libertian dəyərlərin tam hakim olduğu ABŞ olsa belə, mətbuat prezidenti dost elan edə bilməz...
Indi gələk konkret olaraq Ilham Əliyevin dost elan edilməsinə. Mən azad səslərin necə boğulmasını, gənclərin həbsə atılmasını, fərqli fikrin təqib edilməsini, seçkilərin necə saxtalaşdırılmasını, ölkədəki talanı, yaltaqlığı, şəxsiyyətə pərəstişi və s. halları bir daha şərh etmək istəmirəm. Hamıya bəllidir bunlar. Indi yaltaqlar Ilham Əliyevin yer altında - metro keçidlərində qəzet satışına əngəllərin aradan qaldırılacağını deməsinə görə onu göylərə qaldırırlar. Yer üstündə yayım onsuz da çökdürülüb.
Jurnalistlərin dostunun ölkəsində qəzetlərə reklam vermək qadağandır. Bəli, qadağandır. Ölkənin 5000-ə qədər kənd və qəsəbələrində qəzet satışı tamam yoxdur. Qalan yerlərdə və o cümlədən Bakıda köşklərin sıxlığı son illərdə dəfələrlə azaldılıb, yox dərəcəsinə çatdırılıb. Dünyadakı normadan az qala 20 dəfədən aşağı düşüb yayımın sıxlığı.
Jurnalistlərin dostu elan edilən Ilham Əliyevin sayəsində qəzet evləri olan köşklər bağlanıb, jurnalistlərə evlər paylanılıb - hiylə planı tam gücü ilə həyata keçirilib. Yəni mətbuatın qazanc yerləri və yayımı qapanıb, Ilham Əliyev isə onlara maddi yardım edən bir obraz kimi təqdim edilir. Ölkə jurnalistlərinə mətbuat konfransı verməyən ölkə başçısı məhz bu şərtlərlə dost elan edilib.
Bəzən bizim oxucular, həmkarlar deyirlər ki, “Azadlıq” qəzeti öz azadlığını saxlayan və hakimiyyətin tələblərinə boyun əyməyən yeganə qəzetdir. Şəxsən mən bu kəlməni demirəm, çünki öz işlədiyim qəzeti tərifləmək istəmirəm. Amma bunu kimsə deyəndə cırnayanlar da olur. “Azadlıq” qəzetinin dostluq tədbirindən uzaq olması isə hər şey göstərdi. Mən başqalarını pisləmək üçün də yada salmıram bu məsələni. Demək istəyim budur ki, biz uzaq olmalıyıq bu dostluqdan - biz azad olmalıyıq.
Bizim də bir qəzet kimi çatışmayan cəhətlərimiz var, üstəlik, daha maraqlı qəzet buraxa bilmək üçün imkanlarımız çox məhdud olsa da, daha yaxşı işləyə bilərik. Amma biz bir şeyi hər şeydən üstün tutmalıyıq - qoruyub saxlaya bildiyimiz azadlığımızı. Bu azadlıq indi təkcə bizim deyil, bütün ölkənin sərvəti və şansıdır. Hətta bağlanmağımız o azadlığı könüllü qurban verməkdən üstündür. Bu, cəmiyyətə daha böyük ziyan vura bilər.
Rəy yaz