Dostlar! Bu gün səhər jurnalist Rasim Əliyevin ölüm xəbəri yayıldı. Acı bir xəbərdir, təsəlli verməyə söz tapmıram. O, öz əcəli ilə ölməyib, cəngəllik qanunlarının hökm sürdüyü ölkəmizdə döyülərək öldürülüb. Elmar Hüseynovdan fərqli olaraq Rasim siyasi mövzularda yazan jurnalist deyildi. O, idman xəbərləri hazırlayırdı. Avqustun 16-da doğum günün qeyd etməyə, sonra da ailə həyatı qurmağa hazırlaşırdı. Amma qismət olmadı, idmançı adı altında bəslənilən qoçu dəstələri Rasimi Bakının ortasında döyərək öldürdülər. Onu insafsızcasına döyüblər, daxili qanaxmadan vəfat etdiyi bildirilir. Böyük faciədir. Göründüyü kimi bu ölkədə heç kəs harınlıqdan sığortalanmayıb. Qoçu gülləsi, üstlərinə sürüləcək maşınlar, idmançı yumruqları hər an bu millətin başının üzərindədir. İdmanın ayrı-ayrı nazirlərə, vəzifəli şəxslərə tapşırılması bu sahənin kriminallaşması üçün geniş imkanlar açır. Bir neçə idman yarışındakı uğurlardan sonra çox asanlıqla çempion olmuş şəxslər müxtəlif nazirliklərdə saxlanılan hücumçu dəstələrin” sıravi “döyüşçülərinə” çevrilirlər. Son illərdə hətta hüquq mühafizə orqanlarında həbs edilmiş şəxsləri döymək, müxtəlif işgəncə əməllərini həyata keçirmək üçün xüsusi idmançı dəstələri saxlayırlar. Onlar müstəntiqlərin vuran əli, təhqiqatçıların döyüş cəngavərləri rolunda çıxış edirlər. Harasa basqın etmək, haranısa dağıtmaq, hansı obyekti sahibinin əlindən almaq lazım gələndə, bu “hücumçu dəstələr” işə düşür. Ötən seçkilər zamanı, 2013-cü ilin 9 oktyabrında bu muzdlu dəstələri şəhərin müxtəlif yerlərindəki şadlıq evlərində “döyüşə” hazır vəziyyətdə saxlayırdılar ki, işdir xalq seçki saxtakarlığına etiraz etsə, Rasim kimi qol-qabırğasını sındırsınlar, içini qan gölünə çevirsinlər. Bu da bir faciədir. Hakimiyyətin, idmanın kriminallaşmasının adi həyat tərzinə çevrildiyi bir ölkənin faciəsi. Bu gün idman xəbərləri yazan Rasim bu faciənin qurbanı oldu. Sabah mədəniyyət verilişləri hazırlayan birisinin idmançı adı altında bəslənilən qoçu gülləsinin nişangahına çevrilməyəcəyinə heç bir təminat yoxdur. Nadzorun məhkumu, müstəntiqin “müqəssiri”, həkimin xəstəni, hakimin ədaləti, prokurorun qanunu, idmançının jurnalisti öldürdüyü ölkədə vida zənginin kimin üçün çalınması mühüm deyil.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=998398540199807&id=574955269210805
Söz istəyirəm
-
22 yanvar Ukrayna üçün mühüm bir tarixdir – biz bu gün Ukraynanın Birləşmə Gününü qeyd edirik. Məhz 1919-cu ilin bu günü Kiyevdəki Sofiya meydanında Ukrayna Xalq Respublikası (UXR) ilə Qərbi Ukrayna Xalq Respublikasının (QUXR) birləşməsi haqqında Akt elan edildi. Bu, tarixi bir an idi ki, o zaman ukraynalıların vahid və bölünməz Ukrayna arzusu gerçəkliyə çevrildi.
-
20 yanvar ərəfəsində arxivləri yerbəyer edərkən rəhmətlik həmkarım Fərhad Kərimovun mənə verdiyi fotoşəkillər qovluğuna rast gəldim.
-
Yanvarın 7-də prezident İlham Əliyevin yerli telekanallarla mətbuat konfransında Real TV-nin nümayəndəsi belə bir sual verdi: "Trampı bizimlə bir gəmidə görürsünüz..."
-
Çıxışıma təşəkkürlərlə başlamaq istəyirəm. Həyatımın hər mərhələsində yanımda olan ailəmə, yaxın qohumlarıma, dostlarıma təşəkkür edirəm. Şərlənərək həbs edildiyimə görə fiziki olaraq azadlıqdan məhrum edilsəm də, ilk andan bu günə qədər bütün maddi-mənəvi çətinliklərə baxmayaraq, onların yanımda olmasının nə qədər dəyərli olduğunu sözlərlə ifadə etmək mümkün deyil.
Rəy yaz