Milli Şuranın sədri, tarixçi alim Cəmil Həsənli jurnalist ölümündən yazdı:

Dostlar! Bu gün səhər jurnalist Rasim Əliyevin ölüm xəbəri yayıldı. Acı bir xəbərdir, təsəlli verməyə söz tapmıram. O, öz əcəli ilə ölməyib, cəngəllik qanunlarının hökm sürdüyü ölkəmizdə döyülərək öldürülüb. Elmar Hüseynovdan fərqli olaraq Rasim siyasi mövzularda yazan jurnalist deyildi. O, idman xəbərləri hazırlayırdı. Avqustun 16-da doğum günün qeyd etməyə, sonra da ailə həyatı qurmağa hazırlaşırdı. Amma qismət olmadı, idmançı adı altında bəslənilən qoçu dəstələri Rasimi Bakının ortasında döyərək öldürdülər. Onu insafsızcasına döyüblər, daxili qanaxmadan vəfat etdiyi bildirilir. Böyük faciədir. Göründüyü kimi bu ölkədə heç kəs harınlıqdan sığortalanmayıb. Qoçu gülləsi, üstlərinə sürüləcək maşınlar, idmançı yumruqları hər an bu millətin başının üzərindədir. İdmanın ayrı-ayrı nazirlərə, vəzifəli şəxslərə tapşırılması bu sahənin kriminallaşması üçün geniş imkanlar açır. Bir neçə idman yarışındakı uğurlardan sonra çox asanlıqla çempion olmuş şəxslər müxtəlif nazirliklərdə saxlanılan hücumçu dəstələrin” sıravi “döyüşçülərinə” çevrilirlər. Son illərdə hətta hüquq mühafizə orqanlarında həbs edilmiş şəxsləri döymək, müxtəlif işgəncə əməllərini həyata keçirmək üçün xüsusi idmançı dəstələri saxlayırlar. Onlar müstəntiqlərin vuran əli, təhqiqatçıların döyüş cəngavərləri rolunda çıxış edirlər. Harasa basqın etmək, haranısa dağıtmaq, hansı obyekti sahibinin əlindən almaq lazım gələndə, bu “hücumçu dəstələr” işə düşür. Ötən seçkilər zamanı, 2013-cü ilin 9 oktyabrında bu muzdlu dəstələri şəhərin müxtəlif yerlərindəki şadlıq evlərində “döyüşə” hazır vəziyyətdə saxlayırdılar ki, işdir xalq seçki saxtakarlığına etiraz etsə, Rasim kimi qol-qabırğasını sındırsınlar, içini qan gölünə çevirsinlər. Bu da bir faciədir. Hakimiyyətin, idmanın kriminallaşmasının adi həyat tərzinə çevrildiyi bir ölkənin faciəsi. Bu gün idman xəbərləri yazan Rasim bu faciənin qurbanı oldu. Sabah mədəniyyət verilişləri hazırlayan birisinin idmançı adı altında bəslənilən qoçu gülləsinin nişangahına çevrilməyəcəyinə heç bir təminat yoxdur. Nadzorun məhkumu, müstəntiqin “müqəssiri”, həkimin xəstəni, hakimin ədaləti, prokurorun qanunu, idmançının jurnalisti öldürdüyü ölkədə vida zənginin kimin üçün çalınması mühüm deyil.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=998398540199807&id=574955269210805