Tanınmış jurnalist Rauf Mirqədirovun həbsi Azərbaycan cəmiyyətinə ağır zərbədir. Rauf müstəqillik dövründə Azərbaycan jurnalistikasının yetirdiyi ən peşəkar, ən istedadlı qələm sahiblərindən biridir. Əslində, onun Azərbaycan müstəqilliyi ilə həmyaşıd olan qələm təcrübəsi jurnalistikamızın keçdiyi yolu, təkamül prosesini əks etdirir. Dərin erudisiyası, intellektual imkanları, sözlə rəftar etmə bacarığı və toxunduğu məsələlərə nüfuz etmək qabiliyyəti onun “Zerkalo” qəzetinin demək olar ki, hər sayında dərc olunan yazılarını oxunaqlı edir. Rauf Azərbaycan mətbuatının çox az təmsilçilərindəndir ki, onun yazdıqları ictimai rəyə təsir edə bilir, onu formalaşdıra bilir, ölkənin daxili və xarici siyasətinin müəyyən edilməsində nəzərə alınır. O, azadfikirliliyə adaptasiya ola bilməyən ölkəmizin müstəqil mətbuatının ən parlaq nümayəndəsidir. Tam əminliklə demək olar ki, onun uzun illər boyu “Zerkalo” qəzetindəki yazıları müstəqillik ideyasının vətəndaşlarımızın həyat tərzinə çevrilməsində əvəzsiz rol oynayıb. Rauf dəfələrlə istər ölkədə, istərsə də beynəlxalq aləmdə keçirilən nüfuzlu jurnalist müsabiqələrinin qalibi olub. Onun Qarabağ problemi, Ermənistan təcavüzü haqqında yazdığı yüzlərlə təhlillərə dünyanın ən mötəbər strateji araşdırma mərkəzlərində istinad edilir. Rauf Azərbaycan problemləri barədə xarici mətbuatın etibar etdiyi, inandığı ən mötəbər qələm sahibidir. Tanıdığım gündən onu, vətənin xidmətində, azad sözün xidmətində, müstəqilliyimizin xidmətində görmüşəm. Təxminən 25 illik tanışlığımız dövründə Rauf qələmi, sözü və bütün varlığı ilə bu ölkəyə, bu millətə bağlı olub. O, öz yazıları, təhlilləri və mühakimələri ilə kövrək bir tarix yaşamış ölkəmizin ağrıyan yeri olub, çox məqamlarda ağrının ifadəsi olub. Onu vətənə xəyanətdə ittiham etmək sadəcə olaraq gülüncdür və gülünc olduğu qədər də hüquqa ziddir. Ancaq 37-ci ildə insanları qəfil “vətənə xəyanət” ittihamı ilə həbsə alırdılar və həmin vaxt bu ittihamlar bir qayda olaraq siyasi məzmun daşıyırdı. Raufun həbsi XXI əsr Azərbaycanının 37-ci ildən çox da uzaq olmadığının açı bir reallığıdır.
Söz istəyirəm
-
Londona yeni gəldiyimdən vaxt dəyişiliyinə görə yuxum pozulub. Gecə oyanmışdım. Bir qayda olaraq telefonu söndürürəm. Bakı ilə 4 saat zaman fərqi var. Erkən zənglər olur. Sankı ürəyimə dammışdı. Ötən gecə telefonu açıq qoymuşdum. Gecə yarısı yarımyuxulu fb-yə baxanda Şəmşad Ağanın şəklini gördüm.
-
Azərbaycanda iqtidaryönümlü mətbuatın özünəməxsus və lazımınca qiymətləndirilməyən keyfiyyətləri var.
-
Dünən “Yeni Azərbaycan” qəzeti və hökumətə bağlı 5-6 sayt Milli Şuranın adından rus padşahı Vladimir Putunə bir saxta məktub dərc edib. Bu məktub əhvalatı mənim yadıma Kiyevdə knyaz Svyatopolk İzyaslaviçin ölümündən sonra boyar dumasının 1113-cü ildə Putinin ulu babası II Vladimir Monomaxa yazdığı məktubu saldı. Onlar yazırdılar ki, knyaz təcili olaraq Kiyevə gəl, sən gəlməsən çox böyük təlatümlər olacaq, şəhər talan ediləcək, boyarlara və monastırlara hücum olacaq.
-
22 yanvar Ukrayna üçün mühüm bir tarixdir – biz bu gün Ukraynanın Birləşmə Gününü qeyd edirik. Məhz 1919-cu ilin bu günü Kiyevdəki Sofiya meydanında Ukrayna Xalq Respublikası (UXR) ilə Qərbi Ukrayna Xalq Respublikasının (QUXR) birləşməsi haqqında Akt elan edildi. Bu, tarixi bir an idi ki, o zaman ukraynalıların vahid və bölünməz Ukrayna arzusu gerçəkliyə çevrildi.
Rəy yaz