İranın Azərbaycanda səfri Möhsün Pakayin Türkiyəni pantürkizmi yaymaqda ittiham edib. Bu böhtan azmış kimi Türkiyə türklərinin məzhəbcə sünni, Azərbaycan türklərinin şiə olmasını deməklə “tarixi ixtira” ortaya qoyub.
Fars məkri...
Bu açıqlaması ilə İran səfiri fars məkrinin necə olmasını ortaya qoyub. Bu qədər cidd-cəhdlərə baxmayaraq Türkiyə ilə Azərbaycan arasında əlaqələrin pozulmaması səfiri əsəbiləşdirir. Başa düşürük. İran səfirini həm də o əsəbiləşdirir ki, niyə şiə Azərbaycan şiə İranı yox, sünni Türkiyəni özünə qardaş bilir.
Səfrin yadına salırıq ki, dünyada iki millət var ki, öz adımızı özümüzə söyüş kimi qaytarır. Bunun biri erməni, digəri farsdır. Özü də hər ikisi zatən bilir ki, türkük.
Amma fars məkri tükənmək bilmir ki...
Tarixi yaddaş...
Azərbaycan dövləti 1918-ci ildə öz varlığını bəyan edəndə Osmanlıdakı sünni türk qardaşlarımız bu dövlətin qurulması üçün candan belə keçdilər. Rus-erməni işğalında olan Bakını müstəqil Azərbaycanın paytaxtına çevirdilər. İki il yaşayan bu dövlət dünya tarixinə və siyasi tarixə Azərbaycan cümhuriyyəti kimi düşdü.
O zaman şiə İranı istibdaddan azad olmaq istəyən şiə Azərbaycan türklərinin milli azadlıq hərəkatını necə boğmaq üzərində düşünürdü. Bu həmin zaman idi ki, sünni osmanlı qardaşlar evindən, ölkəsindən uzaqlarda qardaş naminə candan keçərək şəhidlik məqamına ucalırdılar. İndi cənab səfir, deyin görək, şiə İrana arxalanaq, yoxsa, sünni Türkiyəyə? Amma, elə düşünməyin ki, bu xitab mövqeyimizi dəqiqləşdirmək üçündür. Sadəcə, sizin və təmsil etdiyiniz dövlətin xislətini öz yadınıza da salırıq.
Niyə təhqir?
Cənab səfir, 2006-cı il yadınızdan çıxmayıb ki? Çıxmayıbsa, İran qəzetlərinin nə qələt etdiklərini xatırlayın. Ya çıxıbsa, türkə “türki xər” deyən, bununla ürəyi soyumayan farsın onu tarakana bənzətməsinə cavab olaraq bir həftə Azərbaycan şəhərlərində “mən türkəm” hayqırtısı ilə keçirilən aksiyaları xatırladırıq. Millətin kökünü özünə xatırlatmaq hansısa “pan” deyil, sadəcə, mədəniyyətdir. Mən millət olaraq fars, bəluc, ərəb deyiləm ki, mənə pantürkizmi təbliğ edələr. Mən türkəm və türk olaraq bununla fəxr edirəm.
Şiəlik...
Şiəliyə gəlincə, bu farsın, ərəbin icadı deyil. Başa düşün, bu bir əqidə məsələsidir.
Yer üzünə gələndən hədd-buluğa çatana qədər din olmur, amma dil olur. Hədd- buluğa qədər ünsiyyət olur, amma əqidə olmur. Əqidə asılılıq deyil, yoldur. Ona görə də şiəliyi bizlərin İrandan asılı olması kimi başa düşməyiniz dar düşüncəli adam olmağınızdan xəbər verir. Bunu başqa adı yoxdur. Digər tərəfdən şiə olmağımız fars təbliğatının yox, öz türk babalarımızın xidmətidir. Ona görə də “fars şiəliyi” önündə öhdəliyimiz-filan yoxdur.
Göz dağı...
Sizlər və İran dövləti dediyiniz bir qurum Qarabağın işğalı zamanı hamıdan çox sevindiniz. Çünki, farsla erməninin və rusun biz türklərə münasibəti aydındır.
Ona görə də Qarabağın işğalından sonra bizlərə tənə vurmaq istəyəndə “Qarabağdan nə xəbər var?” sualı verirsiz. Bax, elə xristian rusun və siz şiə qardaşların köməyilə xrisitan ermənilər Qarabağı işğal etdi. Bu xəyanətə qədər al atdınız. Həm də bu sualı biz fars məkrinin sözlə ifadə edilməyən “gördünüz, nə etdik” mənası kimi anlayırıq. Çünki, Təbrizdə və Bakıda “rus, fars, erməni, bunlar türküqn düşməni” şarını boş yerə səsləndirmirlər.
Xəyanət
Qarabağda ancaq Azərbaycan torpaqlarının bir hissəsi düşmən tapdağı altındadır. İranda isə milyonlarla Güney Azərbaycan türklərinin haqqı, hüququ, dili, insanlığı, ləyaqət və şərəfi işğal altında. O torpaqları bir gün hökmən azad edəcəyik. Rus imperiyası dağıldığı kimi bir gün İran imperiyası da dağılacaq. Zülmün olduğu yer abad ola bilməz. İndi, Güney Azərbaycan türkləri şiələrdir, sizlərə yaxın şiə qardaşlara belə zülm nəyə lazımdır? Çünki, Azərbaycan türklərinin şiəliyi sizlərə eyni məzhəbdən olmaq göstəricisi kimi yox, “mənə qarşı çıxma” hədəsi üçündür.
Ona görə sizlər şiə həmrəyliyinə də xəyanət etmisiniz. Ona görə də susub danışmasanız, ayıbınızı örtə bilərsiniz.
Rəy yaz