HƏMIŞƏ GÜLÜMSƏYƏN

məşhur alpinist Akif Rüstəmovun xatirəsinə)

Çərşənbə gününə keçə gecə Akif Rüstəmov - Azərbaycanın aparıcı alpinisti, gözəl dost və müəllim - dünyasını dəyişdi. Ağır xəstəlik onu bir neçə ay əvvəl əldən salmışdı, amma o, ruhdan düşmürdü və Qələbə Zirvəsini fəth etməyə hazırlaşırdı.

- Hepatitə baxmayaraq, onsuz da oraya cıxacağam, deyə zarafat edirdi o. Lakin xəstəlik irəliləyirdi və sağalmaq ümidləri əriyirdi. Sonuncu dəfə ona bir həftə əvvəl zəng etmişdirm. Akifin həmişə şən və yaşamaq həvəsilə dolu olan səsi zəif və ümidsiz gəlirdi. Onu bacardığım qədər sakitləşdirirdim, baxmayaraq ki, vəziyyətin nə dərəcədə ağır olduğunu başa düşürdüm. Alpinist dostlarının xaricdə əməliyyat təşkil etmək cəhdləri gecikdi...

Akif Rüstəmov ölkənin ən çox ad almış, keçmiş SSRI-nin 7 min metrlik 5 zirvəsindən 4-nü - Xantenqri (7010 m), Korjeneva zirvəsi (7015 m), Samoni zirvəsi (7495 m) və Lenin zirvəsini (7131) fəth etmiş yeganə alpinisti idi. O, bu zirvələrdən sonuncusunu və ən çətinini - dünyada ən şimalda yerləşən, Tyan-Şanın ən hündür nöqtəsini - Qələb zirvəsini (7390 m) fəth etməyi çox istəyirdi. Bu dağları fəth edənləri nüfuzlu "Qar bəbiri" adı ilə təltif edirdilər. Belə idmançıların sayı cəmi 50-dir.

Ötən il Akif üçün ikiqat uğur ili oldu, iki həftə ərzində o, iki ən çətin fəthi - Samoni və Korjeneva zirvələrinin fəthini həyata keçirdi. Yalnız mütəxəssis bu nailiyyətin nə demək olduğunu başa düşür (Azərbaycan alpinizmində misli yoxdur). Çətinliyinə görə hər iki marşrut 5B dərəcəsində - keçmiş SSRI-nin yüksəklik sinfində çempionat səviyyəsindədir.

Ekspedisiyadan qayıdan Akif gündən yanmış və yorğun idi, o, məmnunluğunu gizləmirdi, Pamirdə çəkdiyi nadir şəkilləri və öz planlarını bölüşürdü.

Birlikdə arzulayırdıq: komanda hazırlayıb Himalay ekspedisiyası təşkil etmək və ölkəmizin bayrağını 8 min metrlik zirvədə sancmaq nə yaxşı olardı...

Qismətin deyilmiş, Akif, Himalayı görmək, baxmayaraq ki, sən orada olmağa hamıdan çox hazırlıqlı və layiq idin.

Elə idman növləri var ki, onlara bütün digər növlərdə adi olan qiymətlər və tənqidlər tətbiq edilə bilməz. Alpinizm - qəlbin ekstrimi, qayalara dırmanmaq,
şaxtada çadırlarda yuxusuz gecələr keçirməkdir. Qançarlar, qabarlanmış əllər və dizlər, bəzən isə daha cidd zədələr... Hər insan risk dərəcəsini özünəməxsus hiss edir.

Bizdə bu idman növü heç vaxt məşhur olmayıb və onunla həmişə seçilmiş insanlar maraqlanıblar. Müəyyən dərəcədə, bu, yüksək dağların olmaması ilə, daha çox isə azərbaycanlı xarakterinə xas xüsusiyyətlərlə bağlıdır. Görünür, buna görə bizdə demək olar ki, bu növ üzrə ustadlar olmayıb. Akif ustadlığın bir addımlığında olsa da, buna nail olmağa çatmadı.

Geniş qəlbi və böyük ürəyi olan bu adam dostlarının xatirində həmişə gündən yanmış üzündə ki açıq təbəssümü və bir də sonsuz nikbinliyi və ruh yüksəkliyi ilə qalacaq.

Onun qəlbi zirvələrdə həmişə bizimlə olacaq.

Şahin Hacıyev