UŞAQ QANMAZ OLUR�

Döyüş mərdlər üçündür, namərdə xəyanət də bəsdir (ürfan kişilərinin sözlərindən)
Mən elə ağzımı açdım ki, "Mehman, dayan" deyim, gec oldu. Nə dayan?! Əgər uspet eləsəydim Mehmana deyəcəkdim ki, "qədeş, uşaq-muşağa baş qoşma". Nu, day keçdi, rus-fars demişkən naxub!!!!
BAŞ VERİR NƏ?
Bəççeyi marın başın əzməsən yəqin bil,
Böyüyüb şahmar olar, əlbəttə ki.
(Səməd Mənsur)
İkinci yarımbaşlıqdan bu yana kəllə-mayallaq olub hər şey. Görürsüz də, Səməd Mənsurdan sitat gətirdik, yəni deyir ki, ilan balasının başın əzməsən böyüyüb səni "çalacaq". Bax, elə kişidən yazmalı ikən uşaq-muşaqdan yazırıq. Yazılmalı olmayan, amma yazılması vacibətə dönən bu yazıya görə klaviaturadan, monitordan, prosessordan üzr istəyirik ki, haqqında yazılan obyekt var ha, klaviaturanın bir apostrofuna da dəymir. Zəmanənin üzü qara olsun...
Hə, onu deyirdim axı, demə, təzə "spasitel"lər var, xəbərimiz yox. Yox, bu xristianlıqdakı "spasitel"lərdən deyil e. Bu "spasitel"lər özü danışmır ki, özü danışsaydı nə vardı ki. Soruşsanız ki, nəyin "spasiteli"dir, bilmirəm, heç siz də bilmirsiz, onu ancaq onu "spasitel" etmək istəyənlər bilir. O, özü "spasitel" deyil ki, onu "spasitel" eləyirlər. Amma birini bilirəm, heç yerdə deməyin. Bu azadlıq ki, var, başağrısıdır, hakimiyyət deyəsən ondan canını qurtarmaq istəyir, bu sahədə "spasitel"lərdən biri də elə həmin obyektdir. Türklər deməli, bax övlad, yenə də aləm dəyəcək bir-birinə.
Bax, həmin "spasitel" "mən, mən deyir".
ALA, QURTAR DA !.,?
Yox e, yenə də səhv etdim, özü "mən-mən" demir. Ona deyirlər ki, "mən-mən" de, o da uşaqlığından deyir. Bakılılar deməli, heyvan uşaq qanmır axı nə deyir, qansa, utansa, deməz. Amma baş üstə Allah var, burada ona utan demirlər. Türklər deməli, zatən utanan üzü yox ki, amma gərək ola. Rəhmətlik Sabir necə deyirdi: "Məndə ar olsaydı, ölmək ixtiyar etməzmidim?" Bax, bunu Sabir özü deyir, özüm oxumuşam, yadımdan çıxıb hansı kitabındaysa var idi. Bunu nəğd bilirəm ki, Sabirə deməyiblər elə yaz, özü yazıb.
Deyirəm, hara inkişaf etmişik ha, adama deyirlər ki, gəl belə de, sonra belə et, sonra da belə danış, sonra da belə dur və i.a. və s.
Yenə də Bakı əhlinin sözü yadıma düşür, "ala, qurtar, ala da".
AY XƏBƏRÇİ
Mətləbdən uzaq düşməyək. Adə, nə qədər xəbərçi var, bir deyil, iki deyil, üç deyil, beşdir, on beşdir e..
Hələ biri də çıxıb - Azərbaycan Plagiatlıq Ajansı. Yəni, göydən xəbər yazanlar, lazım olmayan xəbərlər yazanlar, boş xəbər yazanlar, xəbərçidən xəbər yazanlar, yəni belə də, ley-pey, nə təhər istəyirsən, elə də başa düş. Allah, Allah, belə xəbərçi olar. Hardan tapıblar? Tapılmır e, yetişdirilir.
NECƏ?
Bunun mexanizmini gizli saxlamaq istəyirdim, amma, day keçib, deyim də. Səni atırlar müxalifət mətbəxinə, bax, oradakılar səni bişiririr, sonra baxıb görürsən ki, burada pul yoxdur. Neynirsən? Başlayırsan əl altdan başqalarına işləməyə. Hə bir işləyirsən, hə iki işləyirsən, axırda məlum olur ki, etdiyin xəyanət dəyərləndirilir, sonra başlayırsan səni yetişdirənləri hündürdən söyməyə, sonra da bəyanat (bu bəyanatdakı "b" "x" ilə dəyişdikdə qəribə şeylər alınır e) verib gedirsən. Səni yetişdirənlər özləri də nə vaxtsa kiməsə xəyanət (ya bəyanat) ediblər deyə, sənə qarşı səslərini çıxara bilmirlər. Amma sənin üçün nə fərqi ver e, bir xəyanət oldu, ya min. Təki pul olsun, ya yaxşılara qarşı pislərin cəbhəsi olsun, ya böyük xəyanətkarların yanında kiçik xəyanətkarlar olsun. Bu, heç nəyi dəyişmir. Bax, belə. Gəldinmi xəyanət yoluna? Sən istədin, onlar da gətirdilər. Çünki istəməyəni xəyanətə gətirmək olmaz, gərək istəyəsən, burda günah fifti fiftidir.
BAŞLANDI
Elə ki, bu "mübarək xəyanət"i etdin, bütün qapılar sən üçün açılır. Bunun da səbəbi var axı. Günahlar keçilər, xəyanət keçilməz, xəyanət yaxşı, pis yuyular. Yumalısan o xəyanəti. Necə yumalısan? Xəyanətə görə xidmət edəcəyin şəxsin istədiyi kimi. Sən özbaşına deyilsən ki, tövbə edəsən. Sənə pulu ona görə vermirlər ki, özün olasan. Məhz özün olmamaq üçün nə edirsən? Başlayırsan yeni xəyanətlərə. Birin edibsən axı, başqalarını etməyə nə var ki? Düzdür? Düzdür. Ona görə də, getdin alə ye, bordovı irəli. Həm də, burada xəyanəti özünə görə etmirsən, sahibinin istədiyi üçün edirsən. Ona görə də burda qayda yoxdur, çünki qaydasızlıq özü qaydaya dönür.
Şər at, şər atmasan xəyanət "müstəcəb" olmaz. Natiq Cavadlı demişkən, bəli, bəli, bu xəyanətin ən önəmli şərtlərindəndir. Yoxsa, xəyanətkarlıq kamil olmaz ki. Adama deməzlər ki, sənin ustadının atasının...
PARA İLƏ PUL ARASINDA FƏRQ
Adəmi adam eləyən parədi,
Parəsiz insan da üzü qarədi. (Sabir)
Bu yazıda bu kişinin ay bəxti gətirir ha, teyxa ondan sitatdır ha, gətirirəm. Yəni, deyir ki, pulun olmadı, heç nə, batdın, apar qaytar, vüsala və ya vüsaləyə çatmazsan.. Amma, zalım oğlu, demir ki, hansı pul? Halal, yoxsa, haram? Adama deməzlər ki, ay qərdeş oğlu, səndə onsuz da yoxdur da, nə o, nə də bu. Amma yox, bu pul ilə paranın bir fərqi var, ya yox? Kim bilir. Tapmaca deyil ki, deyərlər ki, kimdə var o da bilir. Bir var özünün ola, bir də var verələr...
Hə, özünün olanda xərcləməyə də əlin gəlmir, amma kənardan gələndə, vay, vay, vay... Özü də məqsədli gələndə, o daha pul olmur ki, Türkiyəli arkadaşlarım bağışlasın, bu ki, para olur. Yəni, bu, sənin bunun üçün, bu sənin bunun üçün, bu sənin bunun üçün... Yenə də sən bilmirsən ki, hara gedir, yiyəsi bilir. Hə, özü də sənə bir yerdən gəlir, yiyəsinə isə çox yerdən. Sənə bir yerdən verirlər, çünki çox yerdən versələr, xəyanət adlı "mübarək xidməti" edə bilməzsən. Ona görə də bir yerdən gələn asılılıq, asılılıqsa başqalaşmaqdır. Ona görə də bu başqalaşan danışanda fikirləşirsən ki, danışan kimdir, sahibdir, yoxsa pulu?
Burda nə var ki, əgər danışırsa, deməli pulu danışır da, elə həmin adamlar da onun puludur və ya pulu kimi cibindədirlər. Necə ki, vaxtı çatanda köhnə əskinazları banklarda ya dəyişdirir, ya da yandırırlar, elə özü olmayanları da elə bir aqibət gözləyir.
Burası da var ki, əsəbləri zəif olmayanlar buna baxa bilər. Oldu? Oldu! De sən öl! Sən öl, ayıb dögül?!
TAMAM
Allah türklərin canın salamat eləsin.

Tofiq Türkel