2013-cü ildə Azərbaycan Respublikasında keçiriləcək prezident seçkilərində İlham Əliyevin namizədliyi ilə əlaqədar Demokratik Qüvvələrin Milli Şurasının müraciəti

Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinə

Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Məhkəməsinə

Azərbaycan Respublikasının Mərkəzi Seçki Komissiyasına

Azərbaycan Respublikasının Ali Məhkəməsinə

Azərbaycan Respublikasının Baş Prokurorluğuna

Hörmətli cənablar!

2011-ci ildən başlayaraq dünyanın aparıcı televiziya kanalları və mətbuat orqanları Azərbaycanda korrupsiya və rüşvətin tüğyan etdiyi barədə xeyli sayda verilişlər efirə verib, yazılar dərc edib.

Eyni zamanda,  nüfuzlu beynəlxalq təşkilatlar hesabatlarında korrupsiya və rüşvətin miqyasına görə Azərbaycanı dünyanın ən çox korrupsiyalaşmış ölkələri  sırasına daxil edib, ölkənin prezidentini isə son 3 il müddətində iki dəfə açıq mətnlə “bir nömrəli korrupsioner” adlandırıb.

2011-cu il martın 10-da “Vaşinqton-Post” qəzetində Azərbaycan Respublikasının prezidenti İlham Əliyevin ildə 228 min dollarlıq maaşı ilə Dubayda övladlarına 75 milyon dollarlıq mülkiyyət almasından (xatırladaq ki, İlham Əliyevə o mülkləri almaq üçün maaşından heç bir qəpik də xərcləmədən düz 329 il Azərbaycanın prezidenti işləmək lazım gələrdi) bəhs edən məqalədə, eləcə də sonradan yerli və xarici kütləvi informasiya vasitələrində geniş yayılmış “Azərfon”a İlham Əliyevin qızlarına məxsus Panama şirkətləri nəzarət edir”, “Prezidentin qızı banka necə sahib oldu?”, “Qızıl mədənlərində Əliyevlərin payı” və s. sərlövhəli yazılarda göstərilmiş faktlar ölkədə korrupsiyanın başında Prezident Əliyevin durduğunu tam şəkildə sübuta yetirir.

Beynəlxalq Araşdırmaçı Jurnalistlər Konsorsiumunun üzvü Stefan Candeanın araşdırmasında da İlham Əliyev və onun ailə üzvlərinin 1995-ci ildən hansı yollarla offshore zonalarda çoxmilyardlı “çirkli pullar”ını gizlətmələri barədə kifayət qədər faktlar sadalanıb. Üstəlik, bu cinayət xarakterli əməllərin törədilməsində Əliyevlərə kömək edən konkret insanların adları da çəkilib. 

Əliyevlər hakimiyyətinin korrupsioner mahiyyətinin artıq beynəlxalq ictimaiyyətə tamamilə məlum olduğunu və yaratdığı rezonansın miqyasını bilmək üçün bir fakta baxmaq yetər: təkcə 2011-ci ildə “CNBC” kanalının Əliyevlər ailəsinin korrupsiya əməllərinə həsr etdiyi verilişi dünyada 1 milyarddan çox adam izləyib!

Hörmətli cənablar!

Nəzərinizə onu da çatdıraq ki, Prezident Əliyev heç vaxt özü və ailə üzvləri barəsində söylənən bu ittihamları təkzib etməyə, onların böhtan olduğunu söyləməyə səy göstərməyib. Çünki özü də yaxşı bilir ki, indiyədək yazılanlar və deyilənlər Əliyevlərin korrupsiya və rüşvətxorluqla bağlı əməllərinin heç 10 faizini də əks etdirmir. Onun əvəzindən isə Prezident Administrasiyasının məsul işçiləri sadəcə “bu yazılanlarda elə bir şey yoxdur, prezidentin ailə üzvləri bizneslə məşğuldurlar” kimi mücərrəd və Prezidentin əleyhunə yozulan, korrupsiya ilə bağlı çoxsaylı suallar doğuran bəyanatlar verməklə kifayətləniblər.

Məlumat üçün onu da bildirək ki, Prezident Əliyevin adı 10 ildir ABŞ məhkəmələrində V.Kojeni işiylə bağlı dəfələrlə hallandırılıb. İ.Əliyevin hələ 90-cı illərin ikinci yarısında V.Kojenindən Azərbaycan neft sənayesinin özəlləşdirilməsi adı altında böyük məbləğdə pul alması, sonradan vədini yerinə yetirməməsi nəticəsində çoxlu şəxslərin zərər çəkməsi məhkəmə müzakirələrinin mövzusu olub. Bu işi bağlamaq üçün İlham Əliyev aldığı idia olunan məbləğdən iki dəfə çox olan bu pulu (hələ ki, 150 milyon dollar) öz şəxsi vəsaiti hesabına yox, dövlətin büdcəsindən  ödətdirib. Hələlik məhkəmə prosesi gedir və Azərbaycanının əlavə nə qədər pul ödəyəcəyi isə məlum deyil.

Yuxarıda göstərilən bütün bu faktlar Azərbaycan Respublikası Konstitusuyasının 107-ci maddəsinə əsasən İlham Əliyevin vəzifədən kənarlaşdırılması məsələsini qaldırmağa əsas verir. 

Hörmətli cənablar!

Bütün dünyada bir şəxsin iki dəfədən artıq prezident seçilməsinin xalqların taleyində nə kimi fəsadlara gətirib çıxardığının müzakirə olunduğu və bu ənənənin qarşısının kəsilməsi üçün yollar arandığı bir vaxtda Əliyevin qanunsuz olaraq üçüncü beşilliyə də hakimiyyətdə qalmaq istəyi saysız cinayətlərin məsuliyyətini üzərində hiss edən bir avtoritarın dünyanın demokratik düzəninə meydan oxuyacaq son çırpıntıları kimi qiymətləndirilməlidir. İ. Əliyev 2009-cu ilin martında bütün etirazları boğaraq, umumxalq səsverməsinin nəticələrini saxtalaşdıraraq 2 dəfədən artıq dalbadal prezident seçilməsini qadağn edən müddəanı ölkə Konstitusiyasından çıxarıb. 2008-ci ildə bu şərtlərlə prezidentliyə getdiyi üçün hüququn mühüm prinsiplərindən biri – qanunun geriyə qüvvəsinin olmaması – prinsipinə əsasən bu yeni qayda ona şamil oluna bilməz. 

Hörmətli cənablar!

Bütün bu deyilənlər həm beynəlxalq aləmdə, həm də ölkənin daxilində “korrupsiya və rüşvətin başında dayanan əsas şəxslər” imicinə malik İlham Əliyevin və onun ailə üzvlərinin 2013-cü il prezident seçkilərində namizəd kimi iştiraklarına mənəvi və hüququ baxımdan haqlarının çatmadığını bir daha ortaya qoyur. Üstəlik, o fakt mütləq nəzərə alınmalıdır ki, xalqdan oğurladığı pulları dünyanın bir çox offshore zonalarında və banklarında saxlayan Prezident Əliyev xarici ölkələrdən tam asılı vəziyyətə düşüb və Azərbaycanın maraqlarını təmsil etmək imkanından məhrumdur. Belə bir şəxsin yenidən prezident postunu ələ keçirməsi Azərbaycan xalqı, ümumiyyətlə haçansa bu ölkədə demokratiyanın yaranacağına son ümidini itirməmiş insanlar üçün faciə ilə qurtaracaq.

Hörmətli cənablar!

İlham Əliyev bu deyilənləri nəzərə almayıb seçkidə namizəd kimi iştirak etmək niyyətindədirsə, dünyanın bütün qitələrində ona və ailə üzvlərinə məxsus olduğu bildirilən firmaların son 5 ildəki maliyyə-təsərrüfat hesabatlarını açıqlamalıdır. Çünki bu firmaların əksəriyyəti ancaq Azərbaycandakı qeyri-leqal “bizneslə” pul qazanıblar. Xalq bu firmaların saxta tenderləri necə udması, bu tenderləri “təşkil” edənlərin kimliklərini, “qazanılmış” pullardan hansı ölkələrdə nə qədər vergi verildiyini mütləq bilməlidir. Bu hesabatlar açılmazsa və Əliyev ailəsinin “təmiz biznes”ə sahib olduğu sübuta yetrilməzsə, onun namizədliyinin qeydə alınması qanunsuzdur, seçkilərin legitimliyini tanımamaq üçün bəribaşdan ciddi hüquqi əsaslar yaradır.

Ən acınacaqlısı da odur ki, Əliyev qorxduğu opponentlərini “başqa dövlətlər qarşısında öhdəliyin olması” kimi mücərrəd, dünyanın heç bir hüquqşünasının anlamadığı maddə ilə seçkilərə buraxmaq istəmədiyi halda, özü xarici ölkələrdən mütləq asılı vəziyyətdədir və üstəlik, qanunsuz olaraq üçüncü dəfə yenidən prezident seçkisində iştirak etmək istəyir! Bu, yolverilməzdir!

Hörmətli cənablar!

Bu işləri yoxlamaq üçün sizin vəzifəniz dərhal araşdırmalara başlamaq, müstəqil ekspertlərdən ibarət komissiya yaratmaq və əsil həqiqəti ortaya çıxarmaqdır. Bu, həm də Sizin nə dərəcədə müstəqil iradə sahibi olduğunuzu və Azərbaycan xalqının taleyinə gerçək münasibətinizi ortaya qoyacaq! Əmin olun ki, Milli Şura bu dəfə seçkilərin saxtalaşdırılmasının qarşısını almaq əzmindədir və sizdən öz məsuliyyətinizi dərk edib xalq qarşısında vəzifə borcunuzu yerinə yetirmək tələb edilir.

Müraciət Milli Şuranın 02 iyul 2013-cü ildə keçirilən iclasında qəbul edilib.

DQMŞ İcra Aparatının rəhbəri Eldar Namazov    

Müraciətin  surəti  Azərbaycan Respublikasında keçirilən  seçkilərdə daim  monitorinqi həyata keçirən beynəlxalq təşkilatların və dövlətlərin rəhbərlərinə də göndərilir: BMT, Avropa Şurası, ATƏT, Avropa Birliyi, Avropa Parlamenti, MDB, ABŞ, Rusiya və Türkiyə